اثربخشی یاد خدا بر خودمهارگری و شادکامی در بین خانواده‌های کارکنان فرماندهی انتظامی استان اردبیل

Abstract

سابقه و هدف: معنويت يكي از ابعاد انسان است كـه ارتبـاط و يكپـارچگي او را بـا عـالم هسـتي نشـان می‌دهد. با توجه به اهمیت معنویت و تأثیر آن در رفتارهای خودتنظیمی و خودمهارگری، پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی یاد خدا بر خودمهارگری و شادکامی در بین خانواده‌های کارکنان فرماندهی انتظامی استان اردبیل انجام گرفته است. روش کار: این پژوهش از نوع تحقیقات شبه‌آزمایشی با طرح پیش‌آزمون و پس‌آزمون با گروه کنترل است. جامعۀ آماری پژوهش تمامی خانواده‌های کارکنان نيروي انتظامي استان اردبيل بودند که در سال 1398 در دوره­هاي عقيدتي اين سازمان حضور پيدا کردند. از این جامعه تعداد 30 نفر به‌صورت نمونه‌گیری دردسترس انتخاب و به‌طور تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل جایگزین شدند (15N=). معنویت‌درمانی به‌مدت 12 جلسۀ 45 دقیقه‌ای اجرا شد و گروه کنترل هیچ مداخله‌ای دریافت نکرد. ابزارهای جمع‌آوری اطلاعات پرسش‌نامۀ خودمهارگری تانجنی و مقیاس شادکامی آکسفورد بود. نتایج با استفاده از آزمون کوواریانس چندمتغیّره تجزیه‌ و تحلیل شد. در این پژوهش همۀ موارد اخلاقی رعایت شده است و مؤلفان مقاله تضاد منافعی گزارش نکرده‌اند. یافته‌ها: نتایج تحلیل کوواریانس نشان داد که معنویت‌درمانی در نمرۀ کلی خودمهارگری و شادکامی خانواده‌های کارکنان نیروی انتظامی اثربخش بود. نتیجه‌گیری: بر اساس یافته‌های به‌دست‌آمده می‌توان از روش معنویت‌درمانی به‌عنوان روشی مؤثر در بهبود خودمهارگری و شادکامی خانواده‌های کارکنان نیروی انتظامی شهر اردبیل سود جست. استناد مقاله به این صورت است: Parsayi H, Abdolrahimi AR, Moeinikia M. The Effectiveness of Remembrance of God in Self-Control and Happiness among the Families of Ardabil Disciplinary Command Employees. Journal of Pizhūhish dar dīn va salāmat. 2021;7(2):72-83. https://doi.org/10.22037/jrrh.v7i2.31896

Keywords

• اردبیل، خودمهارگری، شادکامی، کارکنان نیروی انتظامی، یاد خدا