Nesneleştirilmiş Beden Bilincinin Dindarlık ile Selfitiş Davranış İlişkisindeki Rolü

Abstract

Selfie çekme davranışına yoğun ilgi gösterme anlamında kullanılan selfitiş, teknolojiyle ilgili bağımlılıkların giderek artması sebebiyle araştırmalara konu olan ve son zamanlarda literatüre girmiş bir kavram olarak karşımıza çıkmaktadır. Selfitiş kavramı, ruh sağlığı ile ilişkilendirilse de herhangi bir patolojinin göstergesi şeklinde değerlendirilmemekte ve selfie çekme davranışına dair tutumları içeren bir kavram olarak ele alınmaktadır. Yaygın dini söylemin gösteriş, teşhir, insan bedeninin metalaştırılması gibi konulardaki eleştirel tutumundan hareketle selfitiş davranış ile dindarlık arasında bir ilişkinin olabileceği ve nesneleştirilmiş beden bilincinin de bu ilişkinin gücünü değiştiren bir role sahip olabileceği ileri sürülebilir. Bu sebeple bu çalışma, selfitiş davranış ile içsel dini motivasyon arasındaki ilişkiyi ve nesneleştirilmiş beden bilincinin bu ilişki üzerindeki düzenleyici etkisini incelemeyi amaçlamaktadır. Afyon Kocatepe Üniversitesi’nde öğrenim gören 48’i erkek, 263’ü kadın olmak üzere 311 katılımcı ile yürütülen bu çalışmada selfitiş Ölçeği, Nesneleştirilmiş Beden Bilinci Ölçeği ve İçsel Dini Motivasyon Ölçeği kullanılmıştır. Elde edilen verilerin işlenmesinde SPSS 26 ve SPSS PROCESS 3.5 programları kullanılmıştır. Bulgular içsel dini motivasyonun selfitiş davranışı negatif yönde yordadığını ve nesneleştirilmiş beden bilincinin alt boyutu olan beden izlemenin içsel dini motivasyonun selfitiş davranış üzerindeki etkisini azalttığını göstermektedir.

Keywords

• selfie
• din psikolojisi
• sosyal psikoloji
• i̇çsel dini motivasyon
• bedenin nesneleştirilmesi
• selfie
• intrinsic religious motivation
• body objectification
• psychology of religion
• social psychology