تأثیر یک ‌دوره برنامۀ تمرینی بر بهبود مهارت‌های دستکاری کودکان مبتلا به اختلال هماهنگی رشدی

Abstract

هدف از پژوهش حاضر بررسی تأثیر یک‌ دوره برنامۀ تمرینی منتخب از برنامۀ حرکتی اسپارک بر بهبود مهارت‌های دست‌کاری کودکان دختر مبتلا به اختلال هماهنگی رشدی شهرستان شیراز می‌باشد. بدین‌منظور، از بین کلیه دانش‌آموزان دختر پایه دوم ابتدایی شهرستان شیراز به‌صورتتصادفیخوشه‌ای و بر‌اساس پرسشنامه و آزمون عملیMABC ، 30 نفر از دانش‌آموزان مبتلا به اختلال هماهنگی رشدی انتخاب شدند. آزمودنی‌ها پس ‌از انجام پیش‌آزمون به‌طور تصادفی به دو گروه 15 نفری همگن به‌عنوان گروه کنترل و تجربی تقسیم شدند. گروه تجربی به مدت 12 جلسه برنامۀ تمرینی منتخب که بخش‌هایی از برنامۀ حرکتی اسپارک برای کودکان است را انجام دادند در‌حالی‌که آزمودنی‌های گروه کنترل به فعالیت‌های معمول خود در مدرسه می‌پرداختند. سپس، از هر دو گروه پس‌آزمون به‌عمل آمد. جهت سنجش میزان رشد مهارت‌های حرکتی این کودکان از آزمون مهارت‌های حرکتی درشت اولریخ ویرایش دوم(TGMD 2) استفاده شد. به ‌منظور تجزیه و تحلیل داده­ها از آزمون تحلیل واریانس مرکب 2´2 استفاده شد. نتایج نشان داد که برنامۀ تمرینی اسپارک تأثیر معناداری بر بهبود مهارت‌های دست‌کاری کودکان گروه تجربی نسبت ‌به گروه کنترل (0.05>P) داشته است. این برنامۀ تمرینی باایجادفرصتمناسببرایتمرین می‌تواندتجربهحرکتیمناسبیبرایکودکان باشد؛ لذا، پیشنهاد می‌شوددرمدرسهبرایرشدمهارت‌هایحرکتی دست‌کاری کودکان مورداستفادهقرار گیرد.

Keywords

• برنامۀ حرکتی اسپارک‌
• اختلال هماهنگی رشدی
• مهارت دست‌کاری
• آزمون مهارت حرکتی درشت اولریخ (2000)