تبیین الگوی ارتباطی سلامت معنوی با اخلاق حرفه‌ای در مربیان ورزشی

Abstract

هدف این پژوهش، تبیین الگوی ارتباطی سلامت معنوی با اخلاق حرفه‌ای در مربیان ورزشی بود. 185 مربی (117 مرد و 68 زن، میانگین سنی 57/41 سال و میانگین سابقة مربیگری 27/15 سال) از رشته‌های ورزشی مختلف با استفاده از روش نمونه‌گیری تصادفی ساده انتخاب شدند و پرسش‌نامة سلامت معنوی (اله‌بخشیان و همکاران، 1389) و پرسش‌نامة اخلاق حرفه‌ای مربیان ورزشی را (عیدی و همکاران، 1395) تکمیل کردند. داده‌ها با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون، رگرسیون چندمتغیره و مدل‌یابی معادلات ساختاری در سطح اطمینان 95 درصد تحلیل شدند. نتایج نشان داد که ابعاد و سطح کلی سلامت معنوی دارای روابط دوسویة معنادار و مثبت با ابعاد و سطح کلی اخلاق حرفه‌ای بودند. مطابق نتایج تحلیل رگرسیون، به‌ترتیب فلسفة مربیگری (6/17 درصد)، قانون‌مداری (8/16 درصد)، استفاده از خرد جمعی (8/14 درصد)، احترام به ارزش‌ها و هنجارها (1/14 درصد)، روابط انسانی (3/13 درصد) و علاقه‌مندی به حرفه (6/11 درصد) توسط ابعاد سلامت معنوی تبیین شدند. ابعاد سلامت معنوی درمجموع 1/26 درصد از تغییرات سطح کلی اخلاق حرفه‌ای را در مربیان ورزشی تبیین کرد. درنهایت، نتایج مدل‌یابی معادلات ساختاری بیانگر وجود ارتباط چندگانة معنادار و مثبت بین ابعاد سلامت معنوی و اخلاق حرفه‌ای بود. یافته‌های پژوهش حاضر پیشنهاد می‌کند که ازطریق ارتقای سلامت معنوی می‌توان سطح اخلاق حرفه‌ای را در مربیان ورزشی بهبود بخشید.

Keywords

• معنویت
• اخلاقیات
• مربیگری
• اخلاق حرفه‌ای