تأثیر داروی ان-استیل سیستئین در محلول پرایم بر کاهش آسیب به میوکارد در جراحی قلب باز

Abstract

مقاله پژوهشیمقدمه: بای‌پس قلبی- ریوی و آسیب خون‌رسانی مجدد منجر به آزاد شدن رادیکال‌های آزاد و واسطه‌های التهابی می‌گردد. استفاده از آنتی‌اکسیدان‌ها حین بای‌پس قلبی- ریوی، به یک استراتژی برای نجات میوکارد از حمله‌ی این رادیکال‌ها تبدیل شده است. هدف از این پژوهش، بررسی اثر ان-استیل سیستئین (N-acetyl cysteine) NAC بر کاهش آسیب به میوکارد ناشی از رادیکال‌های آزاد بود.روش‌ها: در یک کارآزمایی بالینی، 40 بیمار کاندید جراحی پیوند کرونر جهت دریافت داروی ان- استیل سیستین در محلول پرایم، به طور تصادفی به 2 گروه مداخله و شاهد تقسیم شدند. در گروه مداخله به محلول پرایم، NAC اضافه گردید و در گروه شاهد حجم معادل از دارونما (نرمال‌سالین) تجویز شد. میزان تروپونینI (cTnI) و CRP به صورت کمی، نیاز به شوک و pace maker و مدت زمان اقامت در ICU در هر دو گروه بررسی و مقایسه گردید.یافته‌ها: بیماران دو گروه از نظر سن، جنس، نیاز به دفیبریلاتور، کسر جهشی، مدت زمان پمپ و کلمپ آثورت تفاوت معنی‌داری نداشتند. میانگین تروپونین، 8 ساعت پس از جراحی در گروه مداخله و شاهد به ترتیب 1/84 ± 5/05 و 1/60 ± 10/37 و میانگین CRP  24 ساعت بعد ازعمل به ترتیب 7/45 ± 28/47 و 5/74 ± 55/18 بود. میانگین اقامت در (Intensive care units) ICU در گروه مداخله و شاهد به ترتیب 51/73 ± 10/9 و 55/78 ± 13/5 بود و تفاوت معنی‌داری دیده نشد.نتیجه‌گیری: نتایج این مطالعه نشان داد، استفاده از NAC موجب کاهش CRP  و cTnI پس از عمل جراحی قلب باز گردید که گویای اثر آنتی‌اکسیدانی و ضدالتهابی آن بر میوکارد می‌باشد.

Keywords

• آنتی‌اکسیدانت
• عوامل ضدالتهاب
• بای‌پس قلبی- ریوی
• استرس اکسیداتیو
• ان-استیل سیستئین