Ṭibb-i Tavānbakhshī (Nov 2021)
مقایسه اثر 6 هفته تمرینات کششی استاتیک فعال و غیرفعال بر ریتم کمری لگنی در مردان با کوتاهی همسترینگ
Abstract
زمینه و هدف حرکت خم شدن به جلو ترکیبی از زوج حرکات فلکشن لومبار و چرخش لگن است که این حرکات از هماهنگی فعالیت عضلانی بین اکستنسورهای پشتی و عضلات اکستنسور هیپ نتیجه میشود، مطالعات پیشین نشان میدهد که کوتاهی عضلات همسترینگ با ایجاد محدودیت در حرکت لگن باعث افزایش حرکات ستون فقرات کمری و درنتیجه ایجاد کمردرد به واسطه تأثیر بر ریتم کمری ـ لگنی در حرکت خم شدن به جلو میشود. از طرف دیگر، هنوز توافقی در خصوص بهترین تکنیک کششی وجود ندارد؛ بنابراین هدف از تحقیق حاضر مقایسه اثر شش هفته تمرینات استاتیک فعال و غیرفعال بر ریتم کمری ـ لگنی در حرکت خم شدن به جلو در مردان با کوتاهی همسترینگ است.مواد و روشها تحقیق حاضر از نوع نیمهتجربی و با طرح پیشآزمون ـ پسآزمون در دو گروه تمرینی بود. به این منظور 26 مرد غیرورزشکار با کوتاهی همسترینگ، با میانگین سنی 1/71±25/76 سال از راه نمونهگیری هدفمند انتخاب شدند. جهت اندازهگیری طول عضلات همسترینگ از دو آزمون بالا آوردن مستقیم و باز کردن زانو از حالت نود درجه استفاده شد. اندازهگیریهای مربوط به ریتم کمری ـ لگنی در سه فاز حرکت خم شدن به جلو توسط اسپاینال موس ثبت شد. متغیرها شامل چرخش لگن و فلکشن ناحیه کمری بود. دو گروه تمرین کششی شامل استاتیک فعال و غیرفعال بود که به ترتیب از تمرینات جک نایف و کشش همسترینگ نیمه نشسته به مدت شش هفته، شش روز در هفته و نود ثانیه در هر جلسه طبق پروتکل استفاده شد. مقایسه درونگروهی توسط آزمونهای تی همبسته و ویلکاکسون و مقایسه بینگروهی از آزمونهای کوواریانس و یومن ویتنی با 05/P<0 انجام شد. یافتهها بعد از شش هفته تمرینات استاتیک فعال و غیرفعال دامنه کلی چرخش لگن برخلاف دامنه کلی فلکشن ناحیه کمری افزایش معناداری نشان داد (0/05≥P). در مقایسه بینگروهی در هیچیک از متغیرها تفاوتی در اثر تمرینات کششی استاتیک فعال و غیرفعال مشاهده نشد (0/05<P). نتیجهگیری تمرینات استاتیک فعال و غیرفعال میتواند باعث تغییر ریتم کمری ـ لگنی به غلبه ناحیه لگنی نسبت به کمر شود؛ بنابراین این تمرینات در پیشگیری از کمردرد و اصلاح سایر عوارض ناشی از اختلال در ریتم کمری ـ لگنی مؤثر است. ضمن اینکه تفاوتی در اثرگذاری بین دو تمرین وجود ندارد.
Keywords