واکاوی تأثیرپذیری قصد کارآفرینانه از محیط یادگیری در دروس کارآفرینی با توجه به نقش میانجی نگرش دانشجویان به کسب وکار

Abstract

تحقیق حاضر با هدف بررسی تأثیر محیط یادگیری در دروس کارآفرینی بر قصد کارآفرینانه باتوجه به نقش میانجی نگرش دانشجویان به کسب‌وکار انجام پذیرفت. این پژوهش برمبنای هدف از نوع کاربردی و از نظر روش پیمایشی است. جامعه آماری را دانشجویان تحصیلات تکمیلی رشته‌های مدیریت و کارآفرینی دانشگاه رازی به تعداد 127 نفر تشکیل داد. براساس روش نمونه‌گیری سرشماری کلیه دانشجویان به‌عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده‌ها پرسشنامه‌های استاندارد محیط یادگیری در دروس کارآفرینی، قصد کارآفرینانه و نگرش دانشجویان به کسب‌وکار بود. روایی پرسشنامه ها با استفاده از نظرات متخصصان رشته مدیریت و پایایی آنها از طریق آلفای کرونباخ تأیید شد. داده ها با استفاده از مدل معادلات ساختاری و نرم افزار Smart PLS4 تحلیل شدند. یافته‌های تحقیق نشان داد که در سطح خطای 05/0 محیط یادگیری در دروس کارآفرینی تأثیر مثبت و معناداری بر نگرش دانشجویان به کسب‌وکار و قصد کارآفرینانه آنها دارد. نتایج نشان داد که نگرش دانشجویان به کسب‌وکار سبب ارتقاء قصد کارآفرینانه آنها شده است. یافته‌ها نشان داد که محیط یادگیری به‌صورت غیرمستقیم و از طریق تقویت متغیر «نگرش دانشجویان نسبت به کسب‌وکار» تأثیر معنا‌داری بر قصد کارآفرینانه دارد (03/0 = P-value، 230/0 = γ). باتوجه به یافته‌های تحقیق، آموزش کارآفرینی و فراهم نمودن محیط یادگیری دروس کارآفرینی و کسب دانش راه‌اندازی کسب‌وکار می‌تواند زمینه را برای توسعه توانمندی‌های کارآفرینانه فراهم نموده و با تأثیر مثبتی که بر نگرش کارآفرینانه دانشجویان می‌گذارد، قصد کارآفرینی را در آنها تقویت می‌نماید.

Keywords

• آموزش عالی
• آموزش کارآفرینی
• رفتار کارآفرینی
• توسعه مهارت کارآفرینی
• دانشگاه رازی