پژوهشهای علوم دامی ایران (Dec 2020)
تأثیر مکمل‌های ضد میکروبی بر عملکرد، مرفولوژی روده و بیان ژن‌هایPepT1 ، PepT2 و LEAP2 در دستگاه گوارش جوجه‌های گوشتی
Abstract
این مطالعه به منظور تعیین اثر استفاده از مکمل‌های ضد میکروبی بر بیان حاملهای پپتیدی در زمان اعمال چالش میکروبی، بررسی عملکرد تیمارهای آزمایشی و بررسی مؤلفه‌های بافت‌شناسی در دستگاه گوارش بر روی ۴۰۰ قطعه جوجه گوشتی نژاد راس ۳۰۸ انجام گردید. این طرح در ۴ تیمار آزمایشی با ۵ تکرار و 20 پرنده در هر تکرار در قالب طرح کاملا تصادفی انجام شد. در 7 روزگی 10 جوجه از هر تکرار جدا و با 107 سلولk99 Escherichia coli بصورت دهانی آلوده شدند و تیمار به دو دسته تحت چالش و سالم تقسیم شدند. تیمارهای آزمایشی شامل: ۱- شاهد (جیره پایه)، ۲- پروبیوتیک (لاکتوباسیلوس سالیوواریوس و لاکتوباسیلوس پلانتاروم به میزان109 cfu/kg ) ۳- مکمل گیاهی با نام تجاری X-Tract (مخلوطی از عصاره آویشن2%، فلفل2% و دارچین5% به میزان 100 گرم در هر تن به صورت پودر گرانول )، ۴- آنتی‌بیوتیک اکسی تتراسایکلین50% به میزان200-400 گرم در هر تن خوراک به مدت 1 تا 2 هفته. در 7 روز بعد از چالش میکروبی، نمونه برداری از روده و کبد پرندگان در همه تیمارها، در سن 14 روزگی انجام شد. عملکرد و مصرف خوراک در انتهای هر دوره پرورشی اندازه گیری شد. با توجه به نتایج حاصل از این طرح در بررسی اثر متقابل بین تیمار های سالم و درگیر بر وزن بدن در دوره 11 تا 24 روزگی، وزن زنده در گروه دریافت‌کننده پروبیوتیک به طور معنی داری افزایش یافت. همچنین در تیمارهای سالم مکمل پروبیوتیکی نسبت به سایر مکمل ها باعث افزایش وزن روزانه در پرنده ها شد اما این میزان از گروه کنترل کمتر بود. در گروه درگیر با باکتری ایکولای، پروبیوتیک در دوره 11 تا24 روزگی نسبت به سایر تیمارها سبب افزایش میزان وزن روزانه شد. در بررسی اثر مکمل نشان داده شد استفاده از مکمل پروبیوتیکی در دوره 11 تا 24 روزگی باعث افزایش معنی داری در میزان مصرف خوراک شد که این میزان مشابه گروه کنترل بود. اما مکمل گیاهی نسبت به سایر تیمار ها سبب کاهش مصرف خوراک روزانه در 11 تا 24 روزگی گردید. بررسی نتایج این آزمایش نشان داد استفاده از مکمل پروبیوتیکی در تیمارهای تحت چالش سبب افزایش معنی‌داری در ارتفاع ویلی در ژژنوم می‌گردد و همچنین مکمل پروبیوتیکی در مقایسه با سایر تیمارها به میزان بیشتری عرض پرزهای بافت روده را افزایش دادند. در بررسی اثر ساده میزان بیان ژن‌های PepT1 و PepT2 در روده باریک و ژن LEAP2 در کبد نشان داده شد که در همه تیمارهایی که تحت چالش با ایکولای بودند میزان بیان ژن‌های مورد نظر در بافت‌های ذکر شده از گروه سالم کمتر بود. نتایج این مطالعه پیشنهاد می کند که استفاده از مکمل گیاهی و پروبیوتیک در زمان مقابله میکروبی می تواند از خطر ناشی از آلودگی با باکتری های پاتوژن بکاهد.
Keywords
