Ṭibb-i Tavānbakhshī (Sep 2020)
اثربخشی برنامه توانبخشی حرفه ای بر امید به زندگی افراد با آسیب نخاعی
Abstract
مقدمه و اهداف یکی از مسائلی که مشاوران توانبخشی در ارتباط با افرادی که دچار ناتوانی جسمی و آسیب نخاعی می باشند، مطرح میکنند، مشکلات روانی مانند ناامیدی و به دنبال آن چالش های متعددی همچون عدم اشتغال است. توانبخشی شغلی، یکی از ابعاد حیاتی توانبخشی است که با افزایش کارایی و بازگرداندن هرچه بیشتر توانایی و به حداقل رساندن محدودیت ها به فرد کمک می کند تا ضمن برطرف ساختن نیاز شغلی خود، جنبه هایی از ابعاد روانی مانند امید به زندگی را در خود تقویت کند. هدف از پژوهش حاضر، بررسی اثربخشی توانبخشی حرفه ای بر امید به زندگی در افراد با آسیب نخاعی بود. مواد و روش ها طرح پژوهش حاضر، مطالعه ی مورد منفرد از نوع A-Bبود. بدین منظور، با استفاده از نمونه گیری هدفمند، 5 نفر از افراد با آسیب نخاعی انتخاب شدند و طی هشت جلسه مداخله انفرادی، آموزش برنامه توانبخشی شغلی مبتنی بر نظریه شناختی-اجتماعی را دریافت کردند. ابزار جمعآوری داده ها، سؤالات مربوط به زیرمقیاس امید از پرسشنامه ی سرمایههای روانشناختی لوتانز بود. نتایج با استفاده از تحلیل دیداری، شاخص پایایی تغییر (RCI) و درصد بهبودی (MPI)، مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفت. یافته ها داده ها نشان داد که تحلیل دیداری نمودارها در مرحله مداخله، شیب صعودی دارد و شاخص پایایی تغییر بزرگتر از 1/96 و درصد بهبودی بالاتر از 50 درصد میباشد؛ بنابراین، برنامه توانبخشی حرفهای بر امید به زندگی افراد با آسیب نخاعی هم از نظر آماری و هم از نظر بالینی معنادار است. نتیجه گیری از نتایج حاصل از پژوهش حاضر، میتوان چنین نتیجه گرفت که افراد با ضایعه نخاعی به دلیل ضعف ها و ناکارآمدیهایی که در بدن خود احساس میکنند و نیز فقدان آموزش های مناسب در جهت ایجاد و نگهداشت اشتغال دچار بی هدفی و ناامیدی میشوند؛ بنابراین، با استفاده از برنامه توانبخشی حرفهای، میتوان امید به زندگی را افراد با آسیب نخاعی را افزایش داد.
Keywords