اثر استفاده از بقایای برداشت سیب زمینی در تغذیه تکمیلی بر صفات اقتصادی میش های داشتی آبستن

Abstract

در مطالعه کنونی، 210 رأس گوسفند داشتی مغانی آبستن، به­طور تصادفی به هفت تیمار با سه تکرار 10 راسی تقسیم شدند. علاوه بر گروه شاهد (تغذیه در مرتع)، شش تیمار شامل: خوراک کامل مش حاوی 40 درصد علوفه رایج منطقه (تیمار 1)، مش با 16 درصد بوته سیب زمینی و 24 درصد علوفه رایج منطقه (تیمار 2)، مش با 32 درصد بوته سیب‌زمینی و 8 درصد علوفه رایج منطقه (تیمار 3)، خوراک کامل بلوک متشکل از 40 درصد علوفه رایج منطقه (تیمار 4)، بلوک با 16 درصد بوته سیب‌زمینی و 24 درصد علوفه رایج منطقه (تیمار 5)، و بلوک با 32 درصد بوته سیب­زمینی و 8 درصد علوفه رایج منطقه (تیمار 6) استفاده شد. خوراک­های مذکور در 45 روز آخر آبستنی و به­میزان 500 گرم در نوبت تغذیه شبانه به دام­ها داده شد. نتایج نشان داد بیش­ترین میزان افزایش وزن میش­ها در دوره تغذیه تکمیلی مربوط به تیمارهای 4 و 5 بود (05/0P<). بالاترین وزن تولد بره، افزایش وزن دوره شیرخوارگی، وزن از شیرگیری، کیلوگرم وزن تولد و شیرگیری بره به­ازای هر راس میش در تیمارهای 4 و 5، و کم­ترین میزان آن­ها نیز در تیمار 1 مشاهده شد (05/0P<). بیش­ترین میزان تولید شیر در سه ماهه اول مربوط به تیمارهای 4 و 5، و کم­ترین میزان آن نیز در شاهد و تیمار 6 بود (05/0P<). به­طور کلی، با احتساب درآمد حاصل از فروش شیر و وزن اضافی بره، استفاده از بلوک خوراک کامل حاوی 16 درصد علوفه سیب‌زمینی منجر به افزایش 70 درصدی سود نسبت به میانگین درآمد هر شش تیمار شد.

Keywords

• بلوک کامل غذایی
• تغذیه تکمیلی
• علوفه سیب‌زمینی
• میش آبستن