تاثیر چرا بر برخی ویژگی‌های فیزیولوژیکی و مورفولوژیکی گونه‌های Stachys lavandulifolia Vahl. وStachys turcomanica Trautva. در استان خراسان شمالی

Abstract

چرای دام یکی از راه‌های بهره‌وری از اراضی است و از جمله عوامل محیطی محسوب می‌شود که اکوسیستم‌ها و رشد گیاهان را تحت تاثیر قرارداده و سبب تغییرات فیزیولوژیک و مورفولوژیک در گیاهان می‌شود. در این پژوهش به‌منظور بررسی اثرات چرای دام بر صفات مورفولوژیکی و همچنین میزان قندهای محلول و فعالیت آنتی‌اکسیدانی، دو گونهStachys lavandulifolia‌وStachys turcomanica از چراگاه و منطقه قرق شده سیساب واقع در 35 کیلومتری بجنورد در استان خراسان شمالی انتخاب گردید. دو منطقه به لحاظ ویژگی‌های فیزیکی همچون موقعیت جغرافیایی، میزان بارندگی‌، ارتفاع و pH خاک یکسان بوده و توسط سیمی فلزی از یکدیگر جدا شده بودند. نتایج بدست آمده از تجزیه و تحلیل داده‌ها نشان داد تنش چرا بر روی تراکم کرک‌، ویژگی‌های برگ (طول برگ، عرض در 2/1، 3/1 و 3/2 طول برگ و سطح برگ)‌، اندازه و شکل دانه گرده اثر معنی‌داری نداشت در حالی که میزان قندهای محلول و فعالیت ترکیبات آنتی اکسیدانی در منطقه چراگاه افزایش معنی‌داری یافتند. با توجه به نتایج حاصل از تحقیق حاضر به نظر می‌رسد افزایش قند‌های محلول و ترکیبات آنتی اکسیدانی بدلیل جبران خسارت وارده و بیانگر پلاستیسیتی بالا در این گونه‌ها است.