اثر متقابل بین فرآوری دانه جو و نوع منبع نیتروژن جیره غذایی بر قابلیت هضم، متابولیسم نیتروژن و تولید پروتئین میکروبی در گوسفند مهربان

Abstract

به­منظور بررسی اثر فرآوری دانه جو و نوع منبع نیتروژن جیره غذایی بر قابلیت هضم، تولید پروتئین میکروبی و ابقاء نیتروژن در گوسفند، آزمایشی به­صورت فاکتوریل 2×2 در قالب طرح کاملاً تصادفی انجام شد. جیره­های آزمایشی شامل 1) دانه جو کامل+ اوره، 2) دانه جو کامل+ کنجاله سویا، 3) دانه جو پرک شده + اوره و 4) دانه جو پرک شده + کنجاله سویا بودند. در طول دوره آزمایش قابلیت هضم، کل ادرار دفعی گوسفندان جمع­آوری شد و در روز آخر، خون­گیری در ساعات 1 و 7 بعد از خوراک­دهی صبح انجام گرفت. نتایج نشان داد دانه جو فرآوری شده سبب کاهش قابلیت هضم ماده خشک (از 82/73 به 58/71 درصد) و ماده آلی (از 94/74 به 84/72 درصد) جیره شد (05/0PPP<) اما فرآوری دانه جو تأثیری بر آن نداشت. غلظت گلوکز و اوره پلاسما نیز تحت تأثیر فرآوری دانه جو و نوع منبع نیتروژن جیره غذایی قرار نگرفتند. به­طور کلی، پرک کردن دانه جو موجب افزایش قابلیت هضم مواد مغذی جیره، ابقاء نیتروژن در بدن و تولید پروتئین میکروبی نشد. اما مصرف کنجاله سویا در مقایسه با اوره باعث بهبود هضم مواد مغذی جیره غذایی (شامل الیاف خام و عصاره عاری از نیتروزن) و ابقاء نیتروژن شد.

Keywords

• ابقاء نیتروژن
• اوره
• پرک کردن
• کنجاله سویا