بررسی نگرش اعضای هیات علمی مؤسسات آموزش عالی به نظام یادگیری الکترونیکی ترکیبی (مطالعه‌‌ی موردی)

Abstract

هدف: مطالعه حاضر، با هدف بررسی میزان آمادگی الکترونیکی و سنجش نگرش اعضای هیأت علمی و اساتید مدعو دانشگاه­های پیام­نور استان چهارمحال ­و­ بختیاری (شهرکرد و‌‌ فارسان) نسبت به استقرار این نظام انجام گرفته است. روش: به منظور جمع­آوری داده­ها، از دو پرسش­نامه­ استفاده گردید و آنگاه داده­ها با استفاده از آزمون­های آماری (α کرونباخ، آزمون­های توصیفی مشاهدات، student-t، آزمون رگرسیون ، ANOVA) در نرم­افزارSPSS19، مورد تجزیه­ و­ تحلیل قرارگرفتند. یافته‌ها: با بررسی امتیازات دانشگاه­ها مشخص گردید دو دانشگاه در دو بعد نیروی انسانی و استفاده از فن­آوری اطلاعات از امتیازهای 19/0 و 15/0 برخوردار هستند. یافته­های حاصل از بررسی مهارت­های فنی و رایانه­ای بسیار رضایت­بخش بوده به طوریکه، در این بررسی مقدار این متغیر با میانگین 50/3 می­باشد. نتیجه ­گیری: در بررسی نگرش نسبت به استقرار نظام یادگیری الکترونیکی ترکیبی، 60 درصد مخالفت خود را و­ 21 درصد موافقت خود را نسبت به این نظام اعلام نمودند. همچنین تحلیل آماری، تفاوت معناداری از نظر سن، جنسیت و سابقه تدریس با نحوه نگرش نسبت به شیوه یادگیری الکترونیکی ترکیبی، نشان نداد.

Keywords

• آمادگی الکترونیکی
• تکنولوژی آموزشی
• یادگیری الکترونیکی ترکیبی
• فن­آوری ارتباطات و اطلاعات
• مؤسسات آموزش عالی