مفهوم‌پردازی نقش آموزش مشاغل و فرصت‌های شغلی در بهبود نگرش کارآفرینانۀ دانش‌آموزان پایۀ ششم

Abstract

توجه به بهبود مهارت‌ها، نگرش‌ها و رفتارهای کارآفرینانه به‌عنوان عوامل کلیدی در توسعه اقتصادی و اجتماعی جوامع در دهه‌های اخیر افزایش یافته است. بر اساس گزارش‌های دفتر دیده‌بان جهانی کارآفرینی، این مهارت‌ها و نگرش‌ها اکتسابی و قابل آموزش هستند. از این‌رو، آموزش کارآفرینی از دوران کودکی به‌عنوان مرحله‌ای اساسی در شکل‌گیری و تقویت این مهارت‌ها و نگرش‌ها در نظر گرفته می‌شود. هدف از انجام این پژوهش، مفهوم‌پردازی نقش آموزش مشاغل و فرصت‌های شغلی در بهبود نگرش کارآفرینانه دانش‌آموزان پایه ششم در منطقه فرگ شهرستان داراب بود. این پژوهش از نظر هدف، کاربردی است که با روش شبه آزمایشی از نوع پیش‌آزمون-پس‌آزمون با گروه کنترل انجام شده است. جامعه آماری شامل دانش‌آموزان دختر پایه ششم ابتدایی در منطقه مذکور است. دو کلاس ۳۰ نفره به‌صورت هدفمند برای گروه‌های آزمایش و کنترل به‌عنوان نمونه، مورد بررسی قرار گرفتند. داده‌های پژوهش با استفاده از پرسشنامه محقق‌ساخته سنجش نگرش کارآفرینانه گردآوری شد. تجزیه‌وتحلیل داده‌ها با استفاده از روش‌های آمار توصیفی و استنباطی شامل آزمون تحلیل کوواریانس تک متغیره، T زوجی و مستقل و تحلیل واریانس با اندازه‌گیری مکرر انجام شد. پیش‌فرض همگنی واریانس درون‌گروهی با آزمون لوین و نرمال بودن توزیع داده‌ها با آزمون شاپیرو-ویلکس بررسی گردید. نتایج نشان داد که آموزش مشاغل و فرصت‌های شغلی به‌طور مؤثر منجر به تقویت و رشد نگرش کارآفرینانه دانش‌آموزان شده است. به‌کارگیری روش‌های تدریس متنوع و بهره‌گیری تلفیقی از دروس پایه ششم برای آموزش مشاغل، بیشترین تأثیر را بر مؤلفه‌های نگرش کارآفرینانه دانش‌آموزان یعنی خلاقیت و نوآوری، ریسک‌پذیری و بهره‌برداری از فرصت‌ها دارد. این پژوهش پیشنهادهای کاربردی را برای بهبود و نهادینه‌سازی فرهنگ کارآفرینی با تأکید بر آموزش کارآفرینی در دوران ابتدایی به همراه دارد.

Keywords

• آموزش کارآفرینی
• بینش کارآفرینی
• رفتار کارآفرینی
• فرهنگ کارآفرینی