Cukurova Medical Journal (Jun 2018)
Konya, Türkiye’de Escherichia coli klinik izolatlarında plazmid aracılı fluorokinolon direnci
Abstract
Amaç: Kinolonlara karşı direnç gelişimi, genellikle kromozomlarla kodlanan topoizomeraz ve efflux pump genlerindeki mutasyonlara, porin kaybına ve plasmid aracılı genlerin transferine bağlı olarak gelişmektedir. Bu çalışmanın amacı, Selçuk Üniversitesi, Konya/Türkiye’de Escherichia coli klinik izolatlarında plazmid aracılı kinolon direnç genlerinin (qnrA, qnrB, qnrC, qnrS, qepA, and aac(6’)-1b-cr) varlığını araştırmaktır.Gereç ve Yöntem: Bu çalışmada, qnrA, qnB, qnrC, qnrS, qepA, and aac (6’)-1b-cr genleri kinolon dirençli 115 E. coli suşunda polimeraz zincir reaksiyonu (PZR) ile araştırıldı. Tüm aac (6’)-1b-cr varyantını tanımlamak için aac (6’)-1b pozitif amplikonlar BseGI restriksiyon enzimiyle kesilerek araştırıldı. Bulgular: 115 kinolon dirençli E.coli suşundan üçünde (% 2.6) qnrB, dokuzunda (% 7.8) qnrS ve ellisinde (% 43.5) aac (6’)-1b-cr genleri pozitif bulundu. Suşların hiçbirinde qnrA, qnrC ve qepA genleri tespit edilmedi.Sonuç: Türkiye Konya’da E. coli klinik suşlarında kinolon direncinden, aac (6 ‘)-1b-cr geninin sorumlu olduğu belirlendi. qnrB ve qnrS gen sıklığı düşük olarak tespit edildi ve qnrA, qnrC ve qepA genleri tespit edilmedi. Kinolon direnç genlerinin sürveyansı önemlidir, özellikle plazmid aracılı olanlar tüm dünyaya hızla yayılmaktadır.
Keywords
