رستنیها (Mar 2018)
الگوی پراکنش تیره پیچک در ایران: الویتهای حفاظتی
Abstract
ارزیابی الویتها مهمترین اقدام در برنامههای حفاظتی محسوب میشود. تهیه نقشه تنوع و الگوهای انتشار به صورت متداولی در پایهریزی الویتها در مقیاسهای متنوع به کار گرفته شده است. تیره پیچک در مفهوم محدود شده نمایانگر یک الگوی انتشار جهانوطن متشکل از اشکال متنوع زیستی و مشتمل بر 50-60 جنس از 1700-1600 گونه میباشند. تا کنون، مراکز تنوع و انتشار این تیره در مقیاس ایران و آسیا کمتر مورد توجه قرار گرفته است. این مطالعه بیانگر دقیق الگوهای انتشار و الویتهای حفاظتی در قالب زیستگاهی و گونهای در تیره مذکور در کشور میباشد. گونههای در معرض تهدید این تیره در ایران 4/20 درصد میباشد که غالبا در مناطق ایرانو-تورانی اکوسیستم البرز و زاگرس انتشار یافتهاند. این در حالی است که بیشترین تنوع تیره مورد نظر نیز در این مناطق استقرار یافته است. به علاوه، تعداد زیادی از آرایهها در محدوده مناطق تحت حفاظت قرار میگیرند. علیرغم این، در خارج از مناطق حفاظت شده با چالشهای متعددی چون تغییرات کاربری اراضی، پاکتراشی جنگل و چرای بیرویه در زیستگاههایشان مواجه هستند. بنابراین، اقدامات حفاظتی سریع (مشتمل بر حفاظت داخل و خارج از زیستگاه) جهت حفاظت از آنها بسیار ضروری به نظر میرسد.
Keywords