Praca socjalna w myśli społecznej arcybiskupa Józefa Bilczewskiego (1860-1923)

Abstract

We współczesnej literaturze pedagogicznej coraz częściej porusza się problematykę pracy socjalnej. Początki pracy socjalnej sięgają przełomu wieku XIX i XX. Za pioniera systematycznej refleksji w tym zakresie powszechnie uważa się Helenę Radlińską1. Czasem jako poprzedników Heleny Radlińskiej wymienia się takich myślicieli, jak: August Cieszkowski (1814-1894), Ludwik Krzywicki (1859-1941), Edward Abramowski (1868-1918)2 . Rzadko do pionierów pracy socjalnej zaliczane są osoby, które podejmowały się działań i refleksji społecznej z inspiracji religijnej. Osoby te figurują pod hasłem działań filantropijnych Kościołów i związków wyznaniowych. Tutaj można wymienić między innymi Edmunda Bojanowskiego, twórcę ruchu ochronek i założyciela Zgromadzenia Sióstr Służebniczek NMP, ks. Bronisława Markiewicza założyciela domu dla młodzieży w Miejscu Piastowym, w którym uczono młodzież rzemiosła i cnoty umiarkowania, czy wreszcie „ojca czeladników” Mieczysława Kuznowicza SJ, który podejmował również rozważania teoretyczne nad funkcjonowaniem stowarzyszeń społecznych.