تأثیر 6 هفته دویدن تداومی بر استرس اکسیداتیو، پراکسیداسیون لیپیدی و توان هوازی در زنان نجات یافته از سرطان پستان

Abstract

مقدمه: فرآیند درمان و افت آمادگی هوازی در بیماران مبتلا به سرطان پستان می‌تواند وضعیت آنتی‌اکسیدانی بدن را تضعیف کرده و احتمال عود این بیماری را افزایش دهد. لذا، مطالعه حاضر با هدف بررسی تأثیر 6 هفته دویدن تداومی با شدت متوسط بر استرس اکسیداتیو، پراکسیداسیون لیپیدی و توان هوازی در زنان نجات یافته‌ از سرطان پستان انجام شد. روش‌کار: این مطالعه کارآزمایی بالینی در آذر و دی ماه 1394 بر روی 19 زن نجات یافته از سرطان پستان در مرکز انکولوژی و پرتودرمانی بیمارستان سیدالشهداء اصفهان انجام شد. افراد به صورت تصادفی به دو گروه تجربی و کنترل تقسیم شدند. آزمودنی‏های گروه تجربی به مدت 6 هفته (سه جلسه در هفته) در برنامه دویدن تداومی با شدت متوسط شرکت کردند. ظرفیت آنتی‌اکسیدانی تام (TAOC) و سطوح مالون دی آلدئید (MDA) با استفاده از کیت‌های الیزا و توان هوازی با پروتکل بالک اندازه‌گیری شد. تجزیه و تحلیل داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار آماری SPSS (نسخه 20) و آزمون های کولموگروف اسمیرنوف، تی مستقل و تی همبسته انجام شد. میزان p کمتر از 05/0 معنی‌دار در نظر گرفته شد. یافته‌ها: ظرفیت آنتی‌اکسیدانی تام به طور معنی‌داری افزایش (001/0=p) و سطوح سرمی سطوح مالون دی آلدئید به طور معنی‌داری کاهش یافت (003/0=p). همچنین، توان هوازی آزمودنی‌ها به طور معنی‌داری بهبود یافت (001/0=p). نتیجه‌گیری: 6 هفته دویدن تداومی با شدت متوسط می‌تواند دفاع آنتی‌اکسیدانی و وضعیت توان هوازی زنان نجات یافته از سرطان پستان را بهبود بخشیده و ممکن است مانع عود سرطان پستان شود.

Keywords

• سرطان پستان
• استرس اکسیداتیو
• پراکسیداسیون لیپیدی
• دویدن