مقایسه اثربخشی درمان فراتشخیصی و درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر کیفیت زندگی در بیماران مبتلا به سندرم روده تحریک‌پذیر

Abstract

زمینه و هدف: بهره‌گیری از رویکردهای نوین روان‌شناسی در کنار درمان‌های زیستی، اقدامی مؤثر در راستای کاهش نشانگان ثانوی روانی ناشی از بیماری‌های زیستی است. هدف پژوهش حاضر، مقایسه اثربخشی درمان فراتشخیصی و درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر کیفیت زندگی بیماران مبتلا به سندروم روده تحریک‌پذیر است.مواد و روش‌ها: پژوهش حاضر شبه‌تجربی با طرح پیش‌آزمون- پس­آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری کلیه بیماران مبتلا به سندروم روده تحریک‌پذیر مراجعه‌کننده به مرکز پورسینای حکیم شهر اصفهان در سال 1399-1398 بود که از بین آنها 45 نفر به روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب و به‌طور تصادفی در گروه‌های آزمایش و کنترل (15 نفر) گمارده شدند و از پرسش‌نامه‌ کیفیت زندگی پاتریک و همکاران (1998) استفاده شد. برای آزمودنی‌های گروه‌های آزمایش، بسته‌های درمانی فراتشخیصی و درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد در هشت جلسه 90 دقیقه‌ای ارائه شد. داده­ها با روش تحلیل کواریانس تک­متغیره به کمک نرم‌افزار SPSS19 تجزیه‌وتحلیل شدند.یافته‌ها: هر دو مداخله فراتشخیصی و پذیرش و تعهد، بر بهبود کیفیت زندگی بیماران مبتلا به سندروم روده تحریک‌پذیر مؤثر بوده است (05/0>p)، ضمن اینکه بررسی تفاوت میانگین‌ها در آزمون تعقیبی بیانگر اثربخشی بالاتر درمان فراتشخیصی بر کیفیت زندگی بوده است.نتیجه‌گیری: اثربخش بودن هر دو رویکرد مورداستفاده نشان می‌دهد که پزشکان و تیم درمانی با بهره‌گیری از رویکردهای درمان روانی در کنار درمان‌های زیستی می‌توانند از شدت نشانگان ثانوی ناشی از بیماری‌های مزمن جلوگیری کنند و با این کار فرایند درمان را تسهیل نمایند.

Keywords

• درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد
• سندروم روده تحریک پذیر
• کیفیت زندگی
• درمان فراتشخیصی