مجله دانشکده پزشکی اصفهان (Mar 2011)
مقایسهی نتایج آزمون راه رفتن 6 دقیقهای با پارامترهای اسپیرومتری در بیماران نیازمند توراكوتومي
Abstract
مقدمه: آزمون راه رفتن 6 دقیقهای (6-minute walk test یا 6MWT) یک شاخص مناسب جهت ارزیابی وضعیت فیزیکی و پاسخهای درمانی در بیماران مبتلا به بیماری مزمن ریوی میباشد. مطالعهی حاضر با هدف مقایسه نتایج آزمون راه رفتن 6 دقیقهای با متغیرهای اسپیرومتری در بیماران نیازمند توراكوتومي طراحی و اجرا گردید. روشها: در این مطالعهی توصیفی- تحلیلی 65 بیمار نیازمند توراكوتومي به صورت تصادفی آسان و به ترتیب مراجعه افراد به بیمارستان الزهرای (س) اصفهان مورد بررسی قرار گرفتند. ابتدا بيماران تحت اسپيرومتري و سپس تحت آزمون راه رفتن 6 دقیقهای قرار گرفتند. معيارهاي اسپيرومتري شامل FEV1، FVC و نسبت FEV1 به FVC و يافتههاي آزمون راه رفتن 6 دقیقهای (مسافت طي شده در طي 6 دقيقه)، تعداد نبض و ميزان اشباع اکسیژن خون (Saturation of oxygen یا SaO2) در انتهاي 6 دقيقه و يك و 3 دقيقه بعد از اتمام آزمون راه رفتن 6 دقیقهای استفاده گردید. اطلاعات 65 بیمار در آنالیز نهایی وارد گردید. یافتهها: میانگین سنی بیماران 2/14 ± 8/44 سال بود؛ میانگین مسافت طی شده در آزمون راه رفتن 6 دقیقهای در بیماران 98 ± 27/427 متر بود. بر اساس نتایج آزمون همبستگی Pearson، بین مسافت طی شده در آزمون راه رفتن 6 دقیقهای و درصد FEV1 ارتباط معنیداری مشاهده گردید (043/0 = P؛ 5/0 = r)؛ ولی ارتباط معنیداری بین مسافت طی شده در آزمون راه رفتن 6 دقیقهای با سن (5/0 = P؛ 15-/0 = r) و میزان اکسیژن اشباع شده در بیماران وجود نداشت. نتیجهگیری: نتایج مطالعهی حاضر نشان داد که بین مسافت طی شده در آزمون 6 دقیقهای و درصد FEV1 ارتباط معنیداری وجود دارد. نیاز به انجام مطالعات بیشتر در خصوص بررسی ارتباط بین آزمون راه رفتن 6 دقیقهای و متغیرهای اسپیرومتری مشاهده میشود