ارزیابی کارایی شرکت های برق منطقه ای ایران با تحلیل پوششی داده های شبکه ای: بر اساس تبدیل ساختار‌ها به یک ساختار یکنواخت

Abstract

تحلیل پوششی داده‌ها (DEA)، یک روش مبتنی بر برنامه‌ریزی خطی برای اندازه‌گیری کارایی واحدهای تصمیم‌گیری در علم اقتصاد است. در مدل‌های کلاسیک DEA برای محاسبه کارایی یک سیستم معمولا کل سیستم را به‌ عنوان یک واحد تصمیم‌گیری (DMU) در نظر گرفته و ارتباطات فرآیند‌های جداگانه درون سیستم را نادیده می‌گیرند؛ حال آنکه ارتباطات درونی بخش‌های مختلف یکDMU می‌توانند دارای ساختار‌های متنوعی باشند که موجب پیچیدگی در ارزیابی کارایی آن گردند. دیدگاه شبکه‌ای از جمله راهکارهای مناسب برای مدل‌سازی ارتباطات درونی واحد‌هاست که این ارتباطات زیرواحد‌ها در یک DMU ممکن است به صورت سری یا موازی یا مختلط باشند. هدف این مقاله معرفی ساختاری جدید به نام ساختار ستاره‌ای در تحلیل پوششی داده‌های شبکه‌ای است که به ‌راحتی بتوان ضمن حفظ استقلال میان شاخص‌ها، هر ساختاری که بین زیر‌واحدهای یک DMU وجود دارد را به چنین ساختاری جهت ارائه ارزیابی دقیق‌تری از کارایی یک DMU تبدیل نمود. در ادامه این مقاله با استفاده از ساختار ستاره‌ای، عملکرد شرکت‌های برق منطقه‌ای در ایران مورد ارزیابی قرار می‌گیرد.

Keywords

• تحلیل پوششی داده های شبکه ای
• ساختار ستاره ای
• کارایی
• انرژی برق