ارزیابی آسیب ‏پذیری آبخوان دشت جارمه توسط روش ‏های دراستیک و سینتکس

Abstract

ورود آلاینده‏ های سطحی به منابع آب زیرزمینی به خصوص در سال‏ های اخیر که با بحران کمبود آب مواجه بوده ‏ایم، از مشکلات جدی در کاهش کیفیت منابع آب زیرزمینی می ‏باشد. بنابراین شناخت مناطق آسیب‏ پذیر و جهت‏ دهی برنامه ‏های توسعه‏ ای به سمت مناطقی که آسیب ‏پذیری کمتری دارند، دستیابی به اهداف توسعه پایدار را امکان‎پذیر خواهد کرد. در این مطالعه آسیب‏پذیری آبخوان دشت جارمه در استان خوزستان با استفاده از مدل دراستیک و سینتکس مورد ارزیابی قرار گرفته است. اصول مدل دراستیک بر پایه پارامترهای هیدرولوژیکی و هیدروژئولوژیکی مؤثر بر انتقال آلودگی است. پارامترهای مدل سینتکس مشابه مدل دراستیک می‏باشد، با این تفاوت که فرآیند وزن و رتبه ‏دهی پارامترها در روش سینتکس انعطاف بیشتری دارد. پس از تهیه نقشه ‏های آسیب‏پذیری توسط تلفیق پارامترهای عمق آب زیرزمینی، تغذیه خالص، محیط آبخوان، محیط خاک، شیب، محیط غیراشباع و هدایت هیدرولیکی، نتایج مدل با استفاده از نقشه نیترات صحت‏سنجی شدند. میزان همبستگی نقشه نیترات آب زیرزمینی با مدل دراستیک و سینتکس به ترتیب 0/46 و 0/58 درصد بود. با تحلیل حساسیت به دو روش حذف نقشه و تک پارامتری نیز میزان تأثیرگذاری هر کدام از پارامترها بررسی شد. نتایج حاصله از روش حذف نقشه و تک پارامتر در هر دو روش بیانگر آن است که پارامتر محیط غیراشباع مهمترین عامل تأثیرگذار بر آسیب‏پذیری آبخوان منطقه مورد مطالعه می‏باشد.

Keywords

• آسیب پذیری
• دراستیک
• سینتکس
• دشت جارمه