منظر (Oct 2017)
سنجش الگوی حضور مشترک در فضاهای نوین جمعی؛ (مورد پژوهی: مجتمع تجاری کوروش)
Abstract
در طول تاریخ، فضای شهری به عنوان مکان ملاقات در سطوح مختلف برای شهروندان عمل کرده است. در این مکان‌ها مردم با یکدیگر ملاقات می‌کردند، از اخبار مطلع می‌شدند و برای ازدواج برنامه‌ریزی می‌کردند. همچنین علاوه‌بر خرید و فروش کالا، هنرمندان خیابانی مردم را سرگرم می‌کردند. برگزاری مراسم مختلف و رویدادهای بزرگ و کوچک، خواندن اعلامیه‌ها به صورت عمومی، و پیگیری مجازات‌ها از دیگر رخدادهایی بود که در فضاهای شهری اتفاق می‌افتاد. اما امروز این فضاهای اجتماعی در حال کاهش هستند و جای خود را به فضاهای نوین جمعی داده‌اند که در شهرها در حال ساخته شدن هستند. بنابراین اطمینان حاصل کردن از اینکه این فضاها برای شکل دادن تعاملات انسانی به درستی عمل می‌کنند از اهمیت بالایی برخوردار است. هدف این مقاله معرفی روش‌های جدیدی برای درک و مدل‌سازی رفتارهای انسانی (عامل‌ها) و الگوهای حضور مشترک در فضاهای نوین جمعی است.متأسفانه در حال حاضر در طرح‌های شهری کشور، از روش‌های مناسبی برای درک و پیش‌بینی الگوهای حضور مشترک در فضاهای همگانی استفاده نمی‌شود، به همین منظور در این نوشتار دو روش چیدمان فضایی و داده‌های تلفن همراه بر پایه تئوری مدل‌سازی عامل‌مبنا بررسی شدند و نقش آنها در درک الگوهای حضور مشترک بیان شده است. سپس به عنوان نمونه مورد پژوهش، مرکز خرید کوروش با استفاده از این دو روش مورد تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان می‌دهد قسمت جنوبی این مجموعه ظرفیت بالاتری برای رویدادها و تجمعات اجتماعی دارد و همچنین ساعت اوج بار ترافیک انسانی در این مجموعه ساعت 7 بعدازظهر است. شلوغ‌ترین روزها در هفته، پنجشنبه‌ها و جمعه‌ها و روزهای ابتدایی و انتهایی ماه شلوغ‌ترین روزهای ماه هستند. در انتها نتیجه گرفته شد این روش‌ها می‌توانند مسیر تصمیم‌سازی برای داشتن کیفیت زندگی بالاتر از طریق ارتقای فضاهای نوین جمعی را روشن سازند.
