بررسی اثر بتائین براختلال حافظه و فعالیت آنزیم سوپراکسید دیسموتاز در مدل آلزایمری ناشی از تزریق درون هیپوکمپی پروتئین آمیلوئید بتا

Abstract

مطالعات نشانمی دهد که استرس اکسیداتیو در پاتوژنز بیماری آلزایمر نقش مهمی دارد. بتائین دارای خواص پاداکسایشی و محافظت نورونی است. هدف از انجام پژوهش حاضر بررسی اثر بتائین بر نقص حافظه ناشی از تزریق پروتئین آمیلوئید بتا(Aß)به درون هیپوکمپ و ارزیابی فعالیت آنزیم پاداکسایشی (اندوژنی) سوپراکسید دیسموتاز است. دراین تحقیق تجربی 40 سر موش بزرگ آزمایشگاهی نر، نژاد ویستار به 5 گروه ۸ تایی شامل گروه شاهد،گروه آلزایمری القاء شده با پروتئین آمیلوئید بتا، وگروه­های آلزایمری دریافت کننده مقادیر مختلف بتائین ( 5، 10، 15 میلی گرم بر کیلو گرم وزن بدن) تفسیم شدند. یک هفته پس از تزریق پروتئین آمیلوئید بتا، ارزیابی حافظه با استفاده از روش یادگیری اجتنابی غیر فعال انجام شد. فعالیت آنزیم سوپراکسید دیسموتاز نیز به روش شیمیایی اندازه گیری شد. نتایج با استفاده از آزمون واریانس یک طرفه تجزیه و تحلیل شدند.نتایج نشان داد، تزریق آمیلوئید بتا میزان به یادآوری حافظه و فعالیت آنزیم سوپر اکسید دیسموتاز را در مقایسه با گروه شاهد کاهش داد. تزریق بتائین در دوز ۱۵ میلی گرم بر کیلو گرم وزن بدن، اثر ناشی از تزریق آمیلوئید بتا را مهار و سبب بهبود حافظه و افزایش فعالیت آنزیم سوپر اکسید دیسموتاز شد که نشان دهنده کاهش اثر استرس اکسیداتیو است این مطالعه نشان می دهد که بتائین، با کاهش استرس اکسیداتیو می تواند سبب بهبود حافظه در موش های آلزایمری القایی گردد.

Keywords

• آلزایمر
• بتائین
• سوپراکسید دیسموتاز
• یادگیری اجتنابی غیر فعال