توسعه آموزش جندی‌شاپور (Mar 2018)
اثر بخشی بسته آموزشی یادگیری خودراهبر بر مسئولیت پذیری تحصیلی و اهمال کاری تحصیلی در دانشجویان
Abstract
یادگیری خود راهبر، به عنوان یکی از روش های افزایش مسئولیت پذیری است که یادگیرنده خود را مسئول یادگیری خود بداند، پژوهش حاضر با هدف اثر بخشی بسته آموزشی مبتنی بر مولفه های یادگیری خودراهبر بر مسئولیت پذیری تحصیلی و اهمال کاری تحصیلی در دانشجویان جدید الورود دانشگاه فرهنگیان است. جامعه آماری شامل دانشجویان جدیدالورود دانشگاه فرهنگیان در سال تحصیلی 95-1396 که در دو گروه (کنترل و آزمایش) 18 نفری جایگزین شدند. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه استاندارد مسئولیتپذیری(نعمتی، 1378)، پرسشنامه اهمال کاری تحصیلی سولونون و رثبلوم(1984) و بسته آموزشی مبتنی بر مولفه های یادگیری خودراهبر تدوین شده در پژوهش بود. تجزیه و تحلیل دادهها با استفاده از آزمون تحلیل واریانس اندازههای مکرر و از طریق نرم افزار Spss24 صورت گرفت. نتایج نشان داد که تفاوت میانگین نمرات در همه متغیرهای پژوهش (01/0>p)است. میزان تأثیر این بسته آموزشی بر بهبود مسئولیت پذیری در مرحله پس آزمون و پیگیری به ترتیب برابر با 6/58 و 8/64 درصد و میزان تأثیر این درمان بر کاهش اهمال کاری تحصیلی در مرحله پس آزمون و پیگیری به ترتیب برابر با 0/35 و 9/30 درصد بود. همچنین میزان تأثیر این بسته آموزشی برکاهش اهمال کاری عمومی، بعد جسمی-روانی و بر کاهش بی برنامگی معنی دار (01/0>p)است. با توجه به یافتههای پژوهش می توان گفت بسته آموزشی مبتنی بر مؤلفه های یادگیری خود راهبر، در گروه آزمایش در مرحله پس آزمون و پیگیری مسئولیت پذیری تحصیلی را افزایش داده است. هم چنین اهمال کاری تحصیلی و ابعاد آن در هر دو مرحله در گروه آزمایش کاهش یافته است.
