مدل ساختاری گرایش به اعتیاد دانشجویان براساس مولفه های تحمل پریشانی ، تمایزیافتگی و دشواری تنظیم هیجان با میانجی گری تکانشگری

Abstract

پژوهش حاضر با هدف ارایه مدل ساختاری گرایش به اعتیاد دانشجویان براساس مولفه های تحمل پریشانی ، تمایزیافتگی و دشواری تنظیم هیجان با میانجی گری تکانشگری، اجراگردید. مطالعه توصیفی از نوع معادلات ساختاری بود. جامعه آماری پژوهش دانشجویان دانشگاه‌آزاد اسلامی واحدهای شهر تهران در سال تحصیلی 1399-1400 بودند که به شیوه نمونه‌گیری خوشه‌ای نمونه آماری انتخاب گردید. حجم نمونه با استفاده نرم‌افزار مبتنی‌بر معادله310 نفر بدست آمد که با احتساب نرخ10 درصد توزیع و پس از پیش‌پردازش 314 پرسشنامه مورد بررسی قرار گرفت. ابزار پژوهش شامل مقیاس‌های؛ تحمل پریشانی‌هیجانی(DTS-SF) ،مقیاس تمایزیافتگی خود- دیگران(SODS)، دشواری تنظیم‌هیجان( ERQ)، تکانشگری بارت (BIS-Brief) و گرایش به اعتیاد(SPQ) بود. علی‌رغم نرمال بودن توزیع، تحلیل داده‌ها به روش مدل‌سازی معادلات ساختاری واریانس‌محور سوق پیداکرد که با استفاده از نرم‌افزارهای آماری SPSS-26 وSmart PLS با0.95 اطمینان و توانی برابربا 0.85 فرضیات علّی بررسی شد. نتایج آزمون مدل مفهومی نشان داد شاخص‌های برازش مدل اندازه‌گیری و ساختاری در وضعیت مطلوبی قرار دارد. سازه‌های تحمل پریشانی و دشواری تنظیم هیجان در سطح اطمینان 0.99 بر سازه تکانشگری تاثیر داشته است و تمام متغیرها دارای تاثیر معنادار مستقیم برگرایش به اعتیاد بوده است. همچنین بخشی از رفتار متغیرهای تحمل پریشانی و دشواری تنظیم هیجان بدون تاثیر معنادار تمایزیافتگی بر گرایش به اعتیاد منوط به حضور تکانشگری بوده است.

Keywords

• گرایش به اعتیاد
• تحمل پریشانی
• تمایزیافتگی