مجله علوم پزشکی صدرا (Sep 2018)
رابطه میان رهبری اصیل و عملکرد شغلی: بررسی نقش میانجیگری توانمندسازی روان شناختی در میان کارکنان بیمارستان های شهرستان اهواز
Abstract
اهداف: موفقیت و شکست یک سازمان به عملکرد شغلی کارکنان آن وابسته است. از دیدگاه اجتماعی، بهترین خواسته هر فرد برای سازمانها، برخورداری از کارکنانی است که کار خود را خوب انجام دهند. عملکرد خوب، بهرهوری سازمان را افزایش دهد و این نیز به طور مستقیم باعث ارتقای خدمات سازمان و توسعه اقتصاد ملی میشود.روش ها: این پژوهش از نظر هدف کاربردی است و از نظر نوع، مقطعی و توصیفی- همبستگی است و از روش تحلیل مدلیابی معادلات ساختاری با کمک نرم افزار اسمارت پی ال اس بهره میبرد. با توجه به این که در این پژوهش از سه پرسشنامهی استاندارد با مقیاس پنج گزینهای لیکرت به منظور جمع آوری دادهها به صورت میدانی استفاده شد پس این تحقیق پیمایشی است. نمونهی آماری این تحقیق را 341 نفر از پرسنل شاغل در سال 1396 در بیمارستانهای شهرستان اهواز تشکیل میدهند که این تعداد نمونه با استفاده از روش نمونهگیری تصادفی طبقهبندی شده و بکارگیری فرمول کوکران بدست آمد. یافته ها: نتایج این پژوهش نشان داد که رابطه مستقیم و معنیداری به مقدار 395/0 در سطح خطای 1 درصد میان رهبری اصیل و عملکرد شغلی در میان نمونههای آماری این پژوهش وجود دارد. همچنین نتایج از وجود اثر میانجیگری توانمندسازی روانشناختی در رابطه میان رابطه میان رهبری اصیل و عملکرد شغلی حکایت دارد و رابطه میان توانمندسازی روانشناختی و عملکرد شغلی به مقدار 53/0 در سطح خطای 1 درصد در جامعه آماری این پژوهش یافت شد.نتیجه گیری: ویژگی رهبری اصیل موجب افزایش توانمندسازی روان-شناختی کارکنان شده که تامین نیازهای اصلی و رضایت کارکنان و بهرهگیری بیشتر از سرمایههای انسانی را در پی دارد. دغدغه دستیابی به اهداف و ارزشهای سازمانی برای پرسنل بیمارستانها همراه با وجود ویژگی رهبری اصیل موجب میشود که آنها از شغل خود لذت ببرند و گذشت و ایثار بیشتری از خود بروز دهند که موجب افزایش عملکرد شغلی و بهرهوری سازمان میشود.
