Liminality and In-betweenness in Kathleen Jamie’s Surfacing

Abstract

The article looks at Kathleen Jamie’s collection of essays entitled Surfacing (2019) and explores the issue of narrative in-betweenness and liminality. The focus in the first part of the article is on the liminal features of Jamie’s essays, on the way the collection is designed, but it also discusses the importance of paratexts such as the book cover. It introduces the concept of spiral time, and liminal space-time so characteristic of Jamie’s writing. The second part analyses an essay entitled “A Tibetan Dog” in which Jamie creatively investigates multimodal “threshold” connections between the present and the past, the realm of reality and the realm of dreams, and, last but not least, the link between intellectual knowledge and bodily wisdom. Abstrakt: Celem artykułu jest ukazanie rozmaitych form narracyjnej liminalności aktualizujących się w zbiorze esejów Surfacing (2019) autorstwa Kathleen Jamie. Uwaga badawcza w pierwszej części artykułu skupiona jest na aspekcie liminalności strukturalnej widocznej w budowie esejów Jamie, w konstrukcji książki jako całości, a także w elementach paratekstualnych, takich jak kompozycja okładki. Wprowadzony zostaje tu również motyw liminalnej czasoprzestrzeni oraz czasu spiralnego jako elementów poetyki immanentnej Jamie. Druga część artykułu to analiza eseju „A Tibetan Dog”, w którym Jamie eksploruje mnogość multimodalnych przejść i „progów” między przeszłością a teraźniejszością, między doświadczeniowym tu-i-teraz a światem snu, co z kolei prowadzi do odkrycia zaskakujących połączeń między intelektualną wiedzą a mądrością ciała.