بررسی پلی‌مورفیسم مرغان بومی مازندران و اصفهان با استفاده از نشانگرهای ریز‌ماهواره

Abstract

به منظور شناسایی چند‌شکلی جمعیت مرغان بومی مازندران و اصفهان با استفاده از نشانگرهای ریز‌ماهواره‌ای، 20 نشانگر ریز‌ماهواره به نام های MCW0014، MCW0081، MCW0183، MCW0067، MCW0104، MCW0123، MCW0330، MCW0165، MCW0069، MCW0020، MCW0222، LEI0094،MCW0295 ،MCW0034 ، MCW0216، ADL0268، ADL0112، ADL0278و lEI0166 مورد بررسی قرار گرفتند. نمونه خون به ترتیب از 90 و 150 مرغ بومی مرکز اصلاح نژاد مرغ بومی در مازندران و اصفهان به صورت تصادفی اخذ گردید و تخلیص DNA به روش بهینه شده استخراج نمکی انجام گرفت. تعداد آلل ها بین 6-1 عدد متغیر بودند. در جمعیت مازندران فقط جایگاه MCW0216 و در جمعیت اصفهان جایگاه های MCW0216، MCW67 و MCW222 تک‌شکل بودند. سایر جایگاه ها از چند‌شکلی مناسبی برخوردار بودند. به غیر از دو جایگاه MCW222 و MCW165 در جمعیت مازندران، سایر جایگاه ها انحراف معنی‎داری را در سطح پنج درصد از تعادل هاردی ـ وینبرگ دارا بودند. دامنه هتروزیگوسیتی برای این جایگاه ها بین 7437/0 (در جایگاه LEI0094) در جمعیت اصفهان و 2472/0 (در جایگاه MCW165) در جمعیت مازندران مشاهده شد. کمترین مقدار آلل موثر در هر دو جمعیت متعلق به جایگاه MCW216 و بیشترین آلل موثر مربوط به جایگاه LEI0094 در جمعیت اصفهان بود. بیشترین PIC در جایگاه MCW0104 در جمعیت اصفهان و کمترین PIC در جایگاه MCW165 در جمعیت مازندران دیده شد. در هر دو جمعیت جایگاه های دو آللی کمترین مقادیر شاخص شانون را نشان دادند. جایگاه های با آلل های بیشتر شاخص شانون بالاتری داشتند. به طور کلی میزان چند شکلی جمعیت-های مورد مطالعه نسبتا پایین بود.

Keywords

• جایگاه ژنی
• چند شکلی
• آلل موثر
• هتروزیگوسیتی