اثر پارامترهای فرآیند بر فاز و ریزساختار مخلوط اکسید فلزی Cu-Mn-O تهیه‌شده از طریق روش سنتز احتراقی در محلول

Abstract

نانوذرات مخلوط اکسید فلزی Cu-Mn، از طریق روش احتراقی در محلول با استفاده از سوخت گلایسین سنتز شد. نسبت‌های مختلف سوخت به اکسیدکننده و درصدهای مولی متفاوت کاتیون‌های مس و منگنز به عنوان متغیرهای این سیستم در نظر گرفته ‌شده است. سپس، تأثیر تغییرات یادشده، بر تشکیل فازهای نهایی و تغییرات اندازه کریستالیت ذرات مورد ارزیابی قرار گرفت. ویژگی‌های فیزیکی و شیمیایی محصولات نهایی با استفاده از دو روش تجزیه و تحلیل پراش اشعه ایکس (XRD) و تصاویر میکروسکوپ الکترونی روبشی با دقت تجزیه و تحلیل شد. نتایج به دست آمده از آنالیزهای XRD و FE-SEM، تأثیر همزمان تغییرات نسبت سوخت به اکسیدکننده و درصد مولی کاتیون‌های فلزی را بر تبلور فازها‌ی نهایی، مورفولوژی ذرات تشکیل‌دهنده و اندازه کریستالیت ذرات نشان می‌دهند. استفاده از سوخت گلایسین منجر به سنتز محلول‌های جامد CuMn2O4 و CuMnO2 بدون نیاز به کوره و تجهیزات گران‌قیمت گردید. با افزایش درصد مولی Mn در نسبت سوخت به اکسیدکننده 1 افزایش تخلخل، در اثر آزادسازی حجم بیشتر گاز اتفاق افتاد؛ علاوه‌بر این، محاسبات تئوری، کمترین اندازه کریستالیت را در نسبت سوخت به اکسید کننده 1 نشان داد.

Keywords

• سنتز احتراقی در محلول
• مخلوط اکسید فلزی
• سیستم cu-mn-o
• اثر سوخت به اکسید کننده