جغرافیا و مخاطرات محیطی (Jan 2022)
بررسی و پردازش دیداری تابآوری شهری با تکنیک PROMETHEE- GAIA (موردمطالعه: شهر ایلام)
Abstract
شهرنشینی به‌عنوان برترین شکل سکونتگاه انسانی، ارتقای پایداری و تابآوری آن، یک اولویت است؛ لذا مطالعات تابآوری شهری و نحوه سنجش آن در شهرها اهمیت می‌یابد. این در حالی است که با وجود پیشرفتهای مهم در سالهای اخیر در این زمینه، روشهای موجود برای اندازهگیری تابآوری شهری، تنها به تحلیل آن برای اختلالات خاص، یا از منظر تابآوری مهندسی بوده است. بر اساس ضرورت موضوع این پژوهش با استفاده از مدل‌سازی PROMETHEE ابتدا اقدام به شناخت مبانی مدیریت بحران ناشی از زلزله نموده و در مرحله بعد به تحلیل آماری شهر ایلام پرداخته است. لازم به ذکر است پژوهش حاضر دارای رویکرد توسعهای – کاربردی و روش تحقیق ترکیبی از روشهای (توصیفی، تحلیلی، کتابخانه‌ای و میدانی) است. همچنین جهت تحلیل و ترسیم از نرمافزارهای GRAFER، EQS، EXCEL و ArcGIS، VPLS و AMOS-SPSS دیگر برنامه‌های موردنیاز استفاده گردیده است. نتایج تحقیق نشان داده است بر اساس طرحریزی GAIA تنها نواحی 12، 3، 8، 5 و 6 بیشترین تابآوری شهری را نسبت به دیگر نواحی دارا هستند و از نظر شاخصسازی سه معیار تأسیسات و تجهیزات، فضای سبز و حمل‌ونقل در شهر ایلام باعث به وجود آمدن چنین فضایی گردیده است. همچنین بر اساس الگوی شبکهای تابآوری میزان فی مثبت ناحیه 12 شهر ایلام برابر 81/0درصد و میزان فی منفی آن برابر 19/0 است. درنهایت بر اساس رتبهبندی کمی مدل PROMETHEE ناحیه 12 شهر ایلام با میزان 6231/0 درصد تابآورترین و ناحیه 9 شهر ایلام با میزان 4306/0- درصد آسیبپذیرترین ناحیه شهری است.
Keywords
