پژوهشنامه علم سنجی (Sep 2020)
بررسی مشارکت علمی دانشجویان علم اطلاعات و دانش شناسی در تولید علم براساس داده های پایگاه استنادی علوم جهان اسلام (ISC)
Abstract
هدف: این پژوهش بررسی مشارکت علمی دانشجویان علم اطلاعات و دانششناسی در تولید علم بود. روششناسی: این پژوهش از نوع توصیفی علمسنجی است که با استفاده از شاخصهای علمسنجی، مدارک علمی دانشجویان علم اطلاعات و دانششناسی را مورد مطالعه قرار داده است. جامعه آماری شامل کلیه مدارک علمی دانشجویان رشته علم اطلاعات و دانششناسی نمایهشده در پایگاه ISC (بازه زمانی 1387-1394) است. یافتهها: دانشجویان در این بازه 490 مدرک علمی منتشر کرده بودند. مقطع دکترا دارای بیشترین تعداد تولید علم و الگوی غالب همکاریشان مشارکت گروهی بود. از لحاظ تعامل علمی، دانشجویان دانشگاه فردوسی مشهد در رتبه نخست و پس از آن بهترتیب دانشجویان دانشگاه شهید چمران، دانشگاه آزاد اسلامی و دانشگاه تهران در رتبههای بعدی قرار داشتند. از نظر تعداد انتشارات علمی، دانشجویان دانشگاه شهید چمران با 97 مدرک در رتبه نخست و دانشجویان دانشگاه فردوسی با انتشار 96 مدرک در رتبه دوم قرار داشتند. دیگر یافتهها نشان دادند که اختلاف معناداری بین نوع دانشگاه با میزان تولیدات علمی دانشجویان وجود دارد. نتیجهگیری: مشارکت دانشجویان در تولید علم گرچه روبه رشد بوده، ولی به نسبت تعداد دانشجویان حدوداً 10.0 بود که قابل توجه نیست. چنین امری توجه بیشتر گروههای آموزشی و سیاستگذاران را در جهت استفاده بهینه از پتانسیل دانشجویان تحصیلات تکمیلی میطلبد.
Keywords