مجله دانشکده پزشکی اصفهان (Jan 2011)
عوامل خطر زنتیكی ترومبوزهای وریدهای عمقی پا در ایران
Abstract
مقدمه: عوامل خطرساز ترومبوزهای عمقی ورید پا (DVT) در جوامع مختلف متفاوت است. تا به حال مطالعه‌ی دقیقی در خاورمیانه در زمینه‌ی بررسی فاکتورهای کوآگولوپاتیک ارثی و اکتسابی، که بتواند عامل خطرساز DVT باشد، انجام نشده است. در این مطالعه عوامل خطرساز کوآگولوپاتی ارثی و اکتسابی در بیماران مبتلا به DVT در مقایسه با گروه شاهد بررسی شد. روش‌ها: از فروردین 1386 لغایت شهریور 1388 بیماران مبتلا به DVT، که به علت عدم تحرک بروز نکرده باشد، به همراه یک گروه شاهد مشابه از نظر سن و جنس انتخاب و وارد مطالعه شدند. فاکتورهای موتاسیون پروترومبین، موتاسیون فاکتور V لیدن، هموسیستئین سرم، پروتئین C و S، آنتی‌ترومبین III، ANA، آنتی‌کاردیولیپین و آنتی‌فسفولیپید آنتی‌بادی در این افراد بررسی شد و یافته‌ها مورد مقایسه قرار گرفت. یافته‌ها: محاسبه‌ی نسبت شانس (OR) در مورد سطح خونی آنتی‌کاردیولیپین و هموسیستئین سرم نشان داد که ارتباط مستقیم و معنی‌داری بین وقوع DVT و افزایش خونی این دو متغیر وجود دارد؛ نسبت شانس به دست آمده به ترتیب 71/7 (حدود اطمینان: 55/64-99/0) و 6/3 (حدود اطمینان: 84/7-6/1) بود. ولی ارتباط معنی‌داری بین کاهش سطح خونی پروتئین C و S و آنتی‌ترومبین III، ANA، موتاسیون ژن پروترومبین و فاکتور V لیدن و DVT به دست نیامد. نتیجه‌گیری: افزایش سطح هموسیستئین و آنتی‌کاردیولیپین آنتی‌بادی عوامل خطرساز شایع DVT در بیماران ایرانی می‌باشد. موتاسیون ژن فاکتور 5 لیدن و موتاسیون پروترومبین از علل ناشایع برای DVT در ایران است و باید در مطالعات دیگر موتاسیون‌های جدیدتری را بررسی کرد.
