مطالعه ترکیبی رابطه خودکارآمدی و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان مقطع دبیرستان در زبان انگلیسی با محوریت نقش رشته تحصیلی

Abstract

هدف این پژوهش، مقایسه سطح خود‌‌کارآمدی زبان انگلیسی دانش‌آموزان مقطع دبیرستان در رشته‌های علوم ریاضی، تجربی و انسانی و همچنین میزان رابطه خود‌‌کارآمدی با پیشرفت تحصیلی آنان در زبان انگلیسی، با تاکید ویژه بر نقش گرایش تحصیلی است. واکاوی ویژگی‌های خود‌‌کارآمدی آزمودنی‌ها و منابع شکل‌گیری باورهای آنان نیز محور دیگر این پژوهش است. نمونه پژوهش شامل15 دبیر زبان انگلیسی و 150 دانش آموز در سه‌رشته برگفته بودند. داده‌ها با استفاده از پرسشنامۀ خود‌‌کارآمدی، نمره‌های آزمون پیشرفت تحصیلی و مصاحبه با دبیران و دانش‌آموزان هر سه رشته جمع‌آوری شدند. تحلیل داده‌ها حاکی از وجود تفاوت معنادار بین سطح خود‌‌کارآمدی و میزان پیشرفت تحصیلی آزمودنی‌های رشته انسانی با فراگیران دو رشته دیگر بود. همچنین میان سطح خود‌‌کارآمدی و پیشرفت تحصیلی دانش‌آموزان دو رشته علوم انسانی و ریاضی، رابطۀ معنادار وجود داشت. نتایج تحلیل کیفی مصاحبه‌‌ها بیانگر منابع متفاوت شکل‌گیری باورهای فردی در آزمودنی‌های سه‌گرایش بود. نتایج این پژوهش‌‌ می‌تواند دستاوردهای کاربردی مهمی برای معلمان و برنامه‌ریزان درسی داشته باشد‌‌ به‌طوری که بتوانند با طراحی محتوی کتب درسی و استفاده از روش‌های آموزش مناسب در رشد باورهای مثبت در فراگیران نقش سازنده‌ای را ایفا کنند.

Keywords

• خودکارآمدی زبان انگلیسی
• پیشرفت تحصیلی
• رشته تحصیلی
• علوم ریاضی
• تجربی
• انسانی