شیوع مقطعی اختلال بیش¬فعالی-کم¬توجهی در کودکان مصروع

Abstract

مقدمه اختلال بیش‌فعالی-کم‌توجهی و صرع از جمله اختلال‌های رایج دوران کودکی است. کودکان مصروع در معرض خطر بسیار زیاد ابتلا به اختلال بیش‌فعالی-کم‌توجهی هستند. هدف از این پژوهش برآورد شیوع اختلال بیش‌فعالی-کم‌توجهی و زیر ریخت‌های آن درکودکان با صرع ایدیوپاتیک است. روش‌کار این مطالعه توصیفی مقطعی از زمستان 1390- بهار 1391 در بیمارستان قائم مشهد و امیرالمومنین سمنان انجام شده است. شرکت کنندگان 55 کودک داوطلب مبتلا به صرع ایدیوپاتیک (26 دخترو 29 پسر)بودند. ملاک های ورود به مطالعه شامل داشتن سن بین 7-16 سال، تأیید صرع مراجعه‌کننده توسط متخصص مغز و اعصاب و با توجه به پرونده‌ی بیمار و گذشت حداقل یک سال از نخستین تشنج و ملاک های خروج شامل ابتلا به هرگونه اختلال روان‌پزشکی (مانند فلج مغزی، اوتیسم وغیره) و عقب‌ماندگی ذهنی (هوشبهرکمتراز 85)بود. والدین شرکت‌کنندگان پرسشنامه‌ی SNAP-IV فرم والد را تکمیل نمودند. اطلاعات با آزمون مجذور کای و خطی لگاریتمی فیشر تجزیه و تحلیل شدند. نتایج یافته ها نشان داد که شیوع اختلال بیش‌فعالی-کم‌توجهی در افراد مصروع 8/21% است. شیوع این اختلال در زیر ریخت‌های کم‌توجه، بیش فعال و مرکب به ترتیب 1/9%، 3/7% و 5/5% بود. زیر ریخت بیش فعال در صرع منتشر و زیر ریخت مرکب در صرع موضعی بیشتر شایع بود. همچنین، زیر ریخت مرکب با مصرف داروهای ترکیبی کنترل صرع همراه بود. جنس و مقطع تحصیلی نقش تعدیل کننده نداشتند. نتیجه‌گیری شیوع بالای اختلال بیش فعالی در افراد مصروع لزوم توجه به مداخلات درمانی و برنامه‌های پیشگیری را ضروری می‌نماید.

Keywords

• اختلال بیش¬فعالی-کم¬توجهی
• شیوع
• صرع