بررسی آلودگی انگلی سبزی های خوراکی شهراصفهان در سال 1400

Abstract

زمینه و اهداف: یکی از مهم ترین راه های انتقال انگل ها به انسان، مصرف سبزیجات خام است. انگل ها ممکن است از طریق سبزیجات غیربهداشتی به مصرف کنندگان منتقل شوند. این مطالعه با هدف تعیین میزان و نوع انگل های موجود در سبزی های توزیع شده در مراکز عرضه شهر اصفهان در سال 1400 انجام شد. مواد و روش‌ها: 8 منطقه از 12 منطقه در اصفهان و دو مرکز فروش سبزیجات از هر منطقه انتخاب شدند. از هر فروشگاه 2 نمونه 500 گرمی سبزیجات گرفته شد. نمونه ها به مدت 30 دقیقه در محلول آب و توئین 80 قرار داده شدند. آب حاصل از شستشو پس از 24 تا 48 ساعت به روش فلوتاسیون با ساکارز مورد بررسی قرار گرفت. رعایت ملاحظات اخلاقی در تمام مراحل اجرای مطالعه درنظر گرفته شد. یافته‌ها: 10 درصد از نمونه ها حداقل دارای یک نوع انگل می باشند. بیشترین فراوانی انگل جداشده مربوط به بلاستوسیستیس هومینیس (12/5درصد) و کم ترین آن ها با مقدار (3/1 درصد) مربوط به آسکاریس لومبریکوئیدس، تخم تریکوسفال، ایزوسپورا، استرونژیلوئیدس استرکورالیس، سیکلوسپورا کایتاننسیس بود. بیشترین میزان آلودگی در سبزی تره مشاهده شد و تربچه فاقد آلودگی انگلی بود. نتیجه‌گیری: سبزیجات خام حداقل دارای یک نوع انگل می باشند. نوع انگل های موجود در سبزیجات خام نشان می دهد که از کودهای انسانی و پساب فاضلابها در آبیاری سبزیجات استفاده می گردد. بنابراین آموزش سالم سازی سبزیجات بر اساس دستور العمل های بهداشتی و خودداری از مصرف سبزیجات خام قبل از سالم سازی آنها، بسیار ضروری است تا انتقال انگل ها به حداقل برسد.

Keywords

• آلودگی انگلی، سبزیجات خوراکی، شهر اصفهان، بیماری های عفونی