کاربرد تطبیقی روش‌های تصمیم‌گیری چندشاخصه در تعیین سطح برخورداری (مطالعة موردی: دهستان‌های شهرستان کامیاران)

Abstract

امروزه کوشش می‌شود با استفاده از روش‌ها و مدل‌های گوناگون، سطوح برخورداری مناطق مختلف سنجش شوند. این امکان وجود دارد که نتایج حاصل از به‌کارگیری این روش‌ها، متفاوت باشند. هدف از انجام پژوهش حاضر، به‌کارگیری روش‌های تصمیم‌گیری چندشاخصه در تعیین سطوح برخورداری دهستان‌های شهرستان کامیاران است. روش تحقیق توصیفی‌ـ تحلیلی است و اطلاعات مورد نیاز به‌روش اسنادی گردآوری شده‌ا‌ند. نتایج حاصل از این پژوهش نشان دادند که جایگاه هریک از دهستان‌های مطالعه‌شده با روش‌های چندشاخصة SAW، TOPSIS و WSM یکسان نیست. بین روش‌های مذکور، روش‌های TOPSIS و WSM با 28/14 درصد، کمترین میزان تغییرات و روش SAW با 56/28 درصد، بیشترین میزان تغییر را در میان روش‌های مورد مطالعه داشتند. از نظر سطح برخورداری نیز، دهستان‌های گاورود، بیلوار و ژاورود در سطح فرابرخوردار، دهستان‌های امیرآباد و شاهو در سطح میان‌برخوردار، و دهستان‌های عوالان و سورسور در سطح فروبرخوردار قرار گرفتند.

Keywords

• توسعه
• چندشاخصه
• روش‌های ادغامی
• روش‌های تصمیم‌گیری
• سطح برخورداری
• کامیاران