مقایسه اثر و ماندگاری هشت هفته آزمایشات اصلاحی با و بدون آزادسازی مایوفاشیال بر ناهنجاری‌های سر و شانه‌به‌‌جلو

Abstract

اهداف: هدف از تحقیق حاضر، مقایسه اثر و ماندگاری هشت هفته آزمایشات اصلاحی با آزمایشات اصلاحی به همراه آزادسازی مایوفاشیا در افراد جوان دارای ناهنجاری سر و شانه‌به‌جلو است.مواد و روش‌ها: 45 دانشجوی پسر مبتلا به ناهنجاری سربه‌جلو بیشتر از 46 درجه و شانه‌به‌جلو بیشتر از 52 درجه با میانگین سن 2/88±22/12 سال، قد6/80±175/44 سانتی‌متر و وزن 7/31±71/21 کیلوگرم انتخاب شده و به ‌صورت تصادفی در سه گروه آزمایشات اصلاحی، آزمایشات ترکیبی (آزمایشات اصلاحی و آزادسازی مایوفاشیا) و کنترل قرار گرفتند. گروه‌های آزمایشی به ‌مدت هشت هفته تحت نظارت مستقیم آزمونگر، آزمایشات را انجام دادند. قبل از شروع آزمایشات، پایان هفته هشت و پس از چهار هفته از پایان آزمایشات زاویه سر و شانه‌به‌جلو نمونه‌ها با استفاده از روش عکس‌برداری اندازه‌گیری شد. داده‌های جمع‌آوری‌شده توسط آزمون آنالیز واریانس با تکراری و آنکوا تجزیه ‌و‌ تحلیل شد.یافته‌ها: نتایج نشان داد که میزان زاویه سر و شانه‌به‌جلو پس از هشت هفته آزمایش در هر دو گروه آزمایشی در پس‌آزمون و آزمون ماندگاری به‌ طور معناداری کمتر از پیش‌آزمون است. یافته‌های آزمون آنکوا نشان داد که زاویه شانه‌به‌جلو در گروه آزمایشات اصلاحی به همراه آزادسازی مایوفاشیا در پس‌آزمون و آزمون ماندگاری به ‌طور معناداری کمتر از گروه آزمایشات اصلاحی به‌‌تنهایی بوده است (0/05≥P)، ولی در زاویه سربه‌جلو در پس‌آزمون و آزمون ماندگاری تفاوت معناداری بین گروه‌های آزمایش وجود نداشت (0/05≤P).نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج می‌توان گفت برنامه آزمایشات اصلاحی به همراه آزادسازی مایوفاشیا نسبت به آزمایشات اصلاحی در اصلاح شانه‌به‌جلو مؤثرتر است.

Keywords

• شانه
• ناهنجار
• تمرین
• فاشیا