Majallah-i Dānishkadah-i Pizishkī-i Dānishgāh-i ̒ Ulūm-i Pizishkī-i Mashhad. (Sep 2019)
اثربخشی آموزش روانشناسی مثبتنگر و خوددلسوزی شناختی بر خودکارآمدی، فرسودگی و خودتنظیمی تحصیلی دانشجویان
Abstract
مقدمه پژوهش حاضر با هدف مقایسه اثربخشی آموزش روانشناسی مثبتنگر و خوددلسوزی شناختی خودکارآمدی، فرسودگی و خودتنظیمی تحصیلی دانشجویان صورت گرفت. روش کار روش این پژوهش نیمه آزمایشی با طرح دو گره آزمایش و گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی واحد اراک در سال تحصیلی 98-97 بود که تعداد 45 نفر از دانشجویان با استفاده از شیوه نمونه گیری در دسترس انتخاب و به طور تصادفی در سه گروه آزمایش و کنترل (در هر گروه 15 نفر) جایگزین شدند. شرکتکنندگان پرسشنامههای خودکارآمدی تحصیلی میجلی و همکاران(2000)، فرسودگی تحصیلی برسو و همکاران (1997) و خودتنظیمی تحصیلی بوفارد (1995) را تکمیل کردند. فرضیه‌ها با آزمون تحلیل کوواریانس چند متغیره و تحلیل واریانس یکطرفه آزمون شدند. نتایج نتایج نشان داد که در متغیر خودکارآمدی تحصیلی به ترتیب آموزش روانشناسی مثبتنگر و سپس خوددلسوزی شناختی اثربخش بودند. در متغیر فرسودگی تحصیلی به ترتیب آموزش خوددلسوزی شناختی و سپس روانشناسی مثبت نگر اثربخش بودند. در متغیر خود تنظیمی تحصیلی به ترتیب روانشناسی مثبتنگر و سپس خوددلسوزی شناختی اثربخش بودند. نتیجه گیری آموزش روانشناسی مثبتنگر و خوددلسوزی شناختی باعث ارتقاء خودکارآمدی و خودتنظیمی تحصیلی و همچنین کاهش فرسودگی تحصیلی میگردد.
Keywords
