امکان‌سنجی استفاده از آب دریای خزر جهت آبیاری گیاه ترة ایرانی (Allium persicum L.)

Abstract

افزایش روزافزون جمعیت هم‌گام با معضل بحران جهانی منابع آب شیرین، استفاده از منابع آب نامتعارف در بخش کشاورزی را ضروری می‌سازد، به‌ویژه در مناطق خشک و نیمه‌خشک که بزرگ‌ترین مصرف‌کنندگان آب شیرین محسوب می‌شوند. به‌منظور بررسی اثر آبیاری با روش تلفیق آب دریای خزر و آب شیرین بر عملکرد و اجزای عملکرد گیاه ترة ایرانی، آزمایشی در قالب طرحی کاملاً تصادفی با چهار تیمار (اختلاط آب دریای خزر با آب شهری، آبیاری یک در میان با آب دریا و آب شهری، آبیاری نیم در میان آب دریا و آب شهری، آب شهری) تحت شرایط گلخانه‌ای در دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان در سه تکرار در سال 94-1393 اجرا شد. نتایج نشان داد که رژیم‌های آبیاری بر صفات کلروفیل، وزن تر اندام هوایی، ارتفاع بوته، تعداد برگ در بوته، وزن تر و خشک ریشه در سطح 1 درصد و بر وزن خشک اندام هوایی و طول ریشه در سطح 5 درصد معنا‌دار بود. تیمار متناوب نیم در میان، متناوب یک در میان و اختلاط آب شور دریا به کاهش 1/12، 9/24 و 7/33 درصدی عملکرد انجامید. تیمار آبیاری نیم در میان به‌دلیل اعمال شوری خـاک کمتـر و امکان دستیابی بیشتر به آب معمولی در لایة سطحی، بهتـرین عملکرد را در مقایسه با تیمارهای شوری مورد بررسی داشت.

Keywords

• آب نامتعارف
• اختلاط
• تره
• کلروفیل
• متناوب نیم در میان
• متناوب یک در میان