فیزیولوژی ورزشی (Dec 2020)
اثرات تمرین تناوبی شدید و مصرف مکمل کورکومین بر بیان کاسپاز 3 و میکروRNAهای آپوپتوزی بافت قلب موشهای صحرایی در مواجهه با آرسنیک
Abstract
این پژوهش با هدف بررسی تأثیر تمرینهای تناوبی شدید (HIIT) و مصرف مکمل کورکومین بر مقدار کاسپاز سه و بیان miR-1 و miR-133 بافت قلبی موشهای صحرایی در مواجهه با آرسنیک انجام شد. بدینمنظور 48 موش صحرایی نر 16 هفتهای با وزن 77/24 ± 31/340 گرم به شش گروه شامل آرسنیک-تمرین، آرسنیک-کورکومین، آرسنیک-توأم (شامل آرسنیک – تمرین - کورکومین)، آرسنیک، کنترل اتانول و کنترل معمولی تقسیم شدند. آرسنیک روزانه با دوز پنج (میلیگرم/ وزن بدن و کورکومین با دوز روزانة 15 (میلیگرم/ وزن بدن بهمدت شش هفته استفاده شد. تمرین HIITبهمدت شش هفته (پنج روز در هفته) شامل 60 دقیقه دویدن تناوبی در هر جلسه (هر تناوب شامل چهار دقیقه دویدن با شدت 90-85 درصد v VO2max و دو دقیقه ریکاوری فعال با شدت 60- 50 درصد) انجام شد. سنجش کاسپاز سه به روش وسترن بلات و مقدار بیان ژنی به روش RT-PCR انجام شد. یافتهها نشان داد در گروه آرسنیک بیان ژن miR-1 (0.001=p ) و محتوای کاسپاز سه ( 0.001=p ) بیشتر و بیان ژن miR-133 کمتر از گروه کنترل معمولی بود ( 0.001=p ). با اینکه در گروه آرسنیک-تمرین تفاوتی در بیان ژنهای miR-1 ( 0.45=P ) و miR-133، (0.20=p ) و محتوای کاسپاز سه ( 0.26=p ) در مقایسه با گروه آرسنیک مشاهده نشد، در گروه آرسنیک-کورکومین مقدار کاسپاز سه از گروه آرسنیک کمتر بود (0.001=p )، اما در گروه آرسنیک-توأم، بیان ژن miR-1 ( 0.042=p ) و محتوای کاسپاز سه ( 0.001=p ) کمتر و بیان ژن miR-133 بیشتر (0.010 =P ) از گروه آرسنیک بود. مواجهه با آرسنیک از طریق تغییر بیان mir-1 و mir-133 کاردیومیوسیتها را مستعد آپوپتوز دخیل در بیماریهای قلبی میکند. درحالیکه تمرین بدنی قادر به فرونشاندن کامل آثار سوء آرسنیک در کاردیومیوسیتها نیست، بهجای آن مکمل کورکومین و عمدتاً اثر توأم فواید بهتری دارد، اما بهدلیل نبود شواهد مشابه و محدودیتهای پژوهش انجامدادن پژوهشهای بیشتر لازم است.
Keywords