پیش‌بینی گرایش به خودکشی بر اساس خودشفقت‌ورزی و انعطاف‌پذیری روان‌شناختی در زنان متأهل مبتلا به ام‌اس

Abstract

زمینه و هدف: بیماری ام.اس. ﻳﻚ ﺑﻴﻤﺎری ﺳﻴﺴﺘﻢ ﻋﺼﺒﻲ‌ ﻣﺮﻛﺰی اﺳﺖ که بیماران مبتلا به آن با مشکلات مختلفی مانند ناتوانی، کاهش امید به زندگی و مشکلات عاطفی و اقتصادی درگیر هستند. به همین منظور، مطالعه حاضر با هدف پیش‌بینی گرایش به خودکشی بر اساس خودشفقت‌ورزی و انعطاف‌پذیری روان‌شناختی در زنان متأهل مبتلا به ام‌اس شهر همدان انجام شد.مواد و روش‌ها: مطالعه حاضر یک پژوهش توصیفی از نوع همبستگی و جامعه‌ آماری آن زنان مبتلا به ام‌اس شهر همدان با تعداد 153 نفر بودند که به روش نمونه‌گیری در دسترس و بر اساس جدول نمونه‌گیری کرجسی و مورگان تعداد 110نفر انتخاب و مطالعه شدند. میزان گرایش به خودکشی، خودشفقت‌ورزی و انعطاف‌پذیری روان‌شناختی آنان توسط پرسش‌نامه‌های گرایش به خودکشی بک (۱۹۷۹)، خودشفقت‌ورزی نف (۲۰۰۳) و انعطاف‌پذیری روان‌شناختی بوند و همکاران (2011) اندازه‌گیری شد و داده‌های به‌دست‌آمده با استفاده از آزمون ضریب همبستگی پیرسون با کمک نرم‌افزار spss ویراست 25 تجزیه‌وتحلیل شد.یافته‌ها: مقدار r به‌دست‌آمده 0/385- در سطح اطمینان بیشتر از 0/95 بوده است و این بدان معناست که با افزایش خودشفقت‌ورزی و انعطاف‌پذیری روان‌شناختی زنان، میزان گرایش به خودکشی در آنان کاهش می‌یابد.نتیجه‌گیری: خودشفقت‌ورزی و انعطاف‌پذیری روان‌شناختی تأثیر منفی بر گرایش به خودکشی زنان مبتلا به ام‌اس داشت از این رو تدوین برنامه‌های روان‌شناختی مناسب در راستای افزایش انعطاف‌پذیری روان‌شناختی با محوریت خودشفقت‌ورزی برای این بیماران می‌تواند مفید باشد.

Keywords

• خودشفقت‌ورزی
• خودکشی
• مولتیپل اسکلروزیس