Faṣlnāmah-i Farhang Mushavirah va Ravān/Darmānī (Dec 2010)

gfhjkl;'klm,

  • mehdi zare' bahram abadi,
  • iman doreh

DOI
https://doi.org/10.22054/qccpc.2011.5892
Journal volume & issue
Vol. 1, no. 4
pp. 5 – 24

Abstract

Read online

پژوهش حاضر با هدف تعیین رابطه بین دلبستگی شغلی، مسئولیت پذیری و تحلیل عاطفی با رضایت شغلی انجام شده است. جامعه آماری این پژوهش را کارگران قراردادی و پیمانکاری کارخانه آلومینیوم سازی اراک تشکیل می دادند.نمونه آماری شامل 180 نفر بود که بصورت تصادفی انتخاب شدند و پرسشنامه های رضایت شغلی اسپکتور، فرسودگی شغلی مسلش و جکسون، دلبستگی شغلی کانونگو و مقیاس مسئولیت پذیری پرسشنامه شخصیتی کالیفرنیا پاسخ دادند. تحلیل داده ها با استفاده از آزمون آماری ضریب پیرسون نشان داد که بین چهار متغییر مورد مطالعه رابطه وجود دارد. همچنین تحلیل رگرسیون همزمان جهت پیش بینی رضایت شغلی نشان داد که تحلیل عاطفی مهمترین پیش بینی کننده رضایت شغلی نشان داد که تحلیل عاطفی مهمترین پیش بینی کننده رضایت شغلی است. سه متغیر تحلیل عاطفی، مسئولیت پذیری و دلبستگی شغلی روی هم رفته می توانند 5/35 از رضایت شغلی را پیش بینی کنند. لذا می توان نتیجه گرفت که هرچه میزان دلبستگی شغلی و مسئولیت پذیری بیشتر و تحلیل عاطفی کمتر باشد، کارگران رضایت شغلی بیشتری را تجربه خواهند کرد.