ارزیابی و انتخاب سیستم نگهداری تونل با استفاده از روش تخصیص خطی

Abstract

از مهم‌ترین فاکتورهایی که نقش اساسی در توجیه فنی، اقتصادی و ایمنی سازه­های زیرزمینی و خصوصاً تونل­ها دارد انتخاب سیستم نگهداری مناسب است. پارامترها و معیارهای متعددی در انتخاب سیستم نگهداری برای یک فضای زیرزمینی دخیل هستند اما غالباً این انتخاب بر اساس قضاوت­های مهندسی و تجربه طراحان انجام می­گیرد که امکان بروز خطا و در نتیجه عدم انتخاب سیستم نگهداری مناسب را در پی خواهد داشت. لذا در این تحقیق از روش تخصیص خطی که از جمله مهم‌ترین و قوی‌ترین روش­های تصمیم­گیری چند شاخصه است برای انتخاب سیستم نگهداری بهینه تونل انتقال آب بهشت‌آباد استفاده شده است برای این منظور ابتدا، ضمن شناسایی سیستم­های نگهداری گوناگون (گزینه­ها) بر اساس پارامترهای فنی، با استفاده از روش عددی تفاضل محدود (FLAC2D) پایداری تونل برای هر کدام از گزینه­ها بررسی شده است. در ادامه با محاسبه و تخمین هر کدام از معیارهای هزینه، ضریب اطمینان، کارایی، زمان نصب، جابه­جایی و قابلیت مکانیزاسیون، برای گزینه­های مورد نظر، با استفاده از روش تخصیص خطی از میان شش سیستم نگهداری، پیچ سنگ­های تزریقی به طول 3 متر و به فواصل 5/1× 5/1 متر همراه با 10 سانتی­متر شاتکریت، به‌عنوان سیستم نگهداری مناسب انتخاب شده است.

Keywords

• تصمیم‌گیری چند شاخصه
• تخصیص خطی
• سیستم نگهداری
• تونل انتقال آب بهشت‌آباد