Mediacja w średniowieczu a współcześnie w świetle faktów językowych

Abstract

CEL NAUKOWY: Celem artykułu jest prezentacja i opis polskiego słownictwa średniowiecznego odnoszącego się do pojęcia mediacja w kontekście współ­czesnego opisu tej instytucji prawa. PROBLEM I METODY BADAWCZE: Problem badawczy, który w wyniku anali­zy został rozwiązany, to odpowiedź na pytanie o to, jakimi cechami charakteryzo­wał się polski średniowieczny proces mediacyjny w stosunku do współczesnego. Metoda badawcza użyta przez autora to filologiczna analiza tekstów prowadzona w nurcie semantyki historycznej. PROCES WYWODU: W artykule omówiono średniowieczny i współczesny pro­ces mediacji, biorąc pod uwagę jego uwarunkowania, przebieg i uczestników. WYNIKI ANALIZY NAUKOWEJ: Semy składające się na pojęcie mediacja w średniowieczu i współcześnie są takie same. Są to: konflikt, strony konfliktu i mediator, który pomaga konflikt rozwiązać. Słownictwo, jakim się posługiwa­no, opisując tę instytucję prawa w średniowieczu, jest całkowicie odmienne od leksyki współczesnej, służącej do opisu pokojowego rozwiązywania konfliktów. WNIOSKI, INNOWACJE, REKOMENDACJE: W celu stworzenia pełnego opi­su leksykologicznego tej instytucji prawa na przestrzeni dziejów języka polskie­go konieczne jest przebadanie leksyki ze wszystkich epok rozwoju polszczyzny.

Keywords

• mediacja
• leksyka średniowieczna
• leksyka współczesna
• semantyka historyczna