Pediatric Endocrinology, Diabetes and Metabolism (Sep 2010)

Postawa ciała w zespole Turnera

  • Małgorzata Syczewska,
  • Katarzyna Milde,
  • Piotr Tabor,
  • Dorota Trzcińska,
  • Marcin Madej,
  • Andrzej Wiśniewski,
  • Elżbieta Olszewska

Journal volume & issue
Vol. 16, no. 3
pp. 189 – 195

Abstract

Read online

Wprowadzenie: Zespół Turnera (ZT) jest chorobą uwarunkowaną genetycznie, uznawaną za najczęstszą przyczynę niedoboru wzrostu u kobiet. U chorych na ZT często stwierdzane są zaburzenia w budowie kręgów i kości kończyn, fakt ten był powodem podjęcia próby oceny postawy ciała u dziewcząt i kobiet z ZT. Cel pracy: Ocena postawy ciała u chorych z ZT. Materiał i metody: Postawę ciała oceniono u 63 chorych z ZT w wieku od 6 do 27 lat. Wszystkie chore, które nie ukończyły 16 r.ż., otrzymywały preparat ludzkiego rekombinowanego hormonu wzrostu, natomiast starsze otrzymywały ten lek w przeszłości, a aktualnie – tylko preparaty estrogenowe lub estrogenowo-progesteronowe. Rozpoznanie ZT każdorazowo potwierdzono wynikiem badania cytogenetycznego. Zastosowano 2 metody oceny postawy ciała, fotogrametryczną Moire'a (u 68% chorych) lub badanie ortopedyczne (u 32%). Postawę ciała oceniano w płaszczyźnie strzałkowej i czołowej. Wyniki: Oceniając postawę ciała metodą fotogrametryczną u 30% badanych w płaszczyźnie strzałowej stwierdzono prawidłową postawę ciała, a u 33% plecy wklęsłe i u 28% plecy wklęsło-okrągłe. Na podstawie badania ortopedycznego w płaszczyźnie strzałkowej prawidłową postawę ciała stwierdzono tylko u połowy pacjentek poniżej 16 r.ż., a u wszystkich starszych (n=4) wykazano wady postawy. W badaniu klinicznym częściej rozpoznawano nadmierną kifozę piersiową (plecy okrągłe) niż inne wady postawy. W płaszczyźnie czołowej bez względu na zastosowaną metodę i wiek pacjentek u ponad połowy badanych rozpoznano skoliozę. Wnioski: Wobec stwierdzenia licznych i zróżnicowanych nieprawidłowości w postawie ciała u badanych kobiet, należy uznać za wskazane rutynowe przeprowadzanie oceny postawy ciała u każdej chorej z ZT. Z klinicznego punktu widzenia wskazane wydaje się rekomendowanie jednej metody oceny postawy ciała u chorych z ZT, co może przyczynić się do łatwiejszego porównywania wyników oceny postawy oraz lepszego poznania częstości występowania poszczególnych wad postawy u chorych z ZT.

Keywords