اثربخشی درمان رویارویی و بازداری از پاسخ (ERP) بر علائم وسواس فکری- عملی و رضایت زناشویی زنان متاهل

Abstract

درمان رویارویی و بازداری از پاسخ به­عنوان شیوه ­ای درمانی برای دستیابی به نیازهای روانی و جسمانی افراد شناخته شده است. هدف از پژوهش، بررسی تاثیر درمان رویارویی و بازداری از پاسخ بر علائم وسواس فکری- عملی و رضایت زناشویی بود. جامعه آماری شامل کلیه زنان متاهل 45-25 سال شهر تهران در سال 1395 بود. با بهره­ گیری از یک طرح آزمایشی کنترل شده تصادفی، نمونه ­ای مشتمل بر 60 نفر از زنان متاهل شهر تهران با روش نمونه­ گیری در دسترس انتخاب، و به گونه تصادفی به دو گروه 30 نفره گروه کنترل و گروه آزمایش تقسیم شدند. ابزار تحقیق شامل پرسشنامه­ های رضایت زناشویی انریچ و وسواس فکری- عملی مادسلی (MOC) بود. کلیه آزمودنی ها ابتدا پرسشنامه مادسلی را تکمیل کردند. گروه آزمایش در دوره­ های درمان رویارویی و بازداری از پاسخ شرکت کردند، اما گروه کنترل ملاقات­ های ساده با درمانگر داشتند. داده­ ها از پرسشنامه­ ها استخراج، و با آزمون تحلیل کوواریانس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج آزمون کوواریانس نشان داد که درمان رویارویی و بازداری از پاسخ موجب کاهش علائم وسواس فکری - عملی و افزایش رضایت زناشویی در مقایسه با گروه کنترل شده است. به عبارت دیگر، درمان رویارویی و بازداری از پاسخ در گروه آزمایش باعث کاهش سه مولفه وارسی، شستشو و کندی شده است.

Keywords

• درمان رویارویی و بازداری از پاسخ
• وسواس فکری- عملی
• رضایت زناشویی