بررسی سطح سرمی دی- دایمر، فیبرینوژن و اینترلوکین۶ به‌عنوان پارامترهای شاخص برای شروع به‌موقع درمان بیماران کووید 19-

Abstract

زمینه و هدف: پاندمــی کوویــد-۱9 کــه توســط کرونــاویــروس ایجاد شده به یکی از بزرگ‎ترین مشکلات بهداشــتی قرن حاضر تبدیل شــده اســت. نقش داده‌های آزمایشگاهی در تشخیص اشکال شدید کووید-19 به‌طور قطع ثابت نشده است. این پژوهش با هدف یافتن راه‌های پیشگیری سریع بیماری کووید-19 انجام شد.مواد و روش­ها: : این مطالعه بر روی 43 نفر از بیماران کووید-19 از اسفند1400 تا اردبیهشت 1401 در مرکز خصوصی مهرگان استان خوزستان انجام شد .آزمایش‌های هماتولوژیک و بیوشیمیایی بیماران انجام شد. برای به‌دست‌آوردن مقدار متغیرها ازجمله دی-دایمر و اینترلوکین6 از دستگاه الایزا (Biotek ELX 800TS) و برای فیبرینوژن از روش انعقاد Clauss استفاده شد. تجزیه‌وتحلیل داده‌ها با اسـتفاده از نرم‌افزار آماری spssورژن 22 و Graph pad prismورژن 9 انجام شد.یافته­ها: : یافته‌ها تفاوت معنی‌داری در میزان اینترلوکین۶، دی-دایمر و فیبرینوژن نشان داد که این میزان برابر با 0.0001 بود (P <0.05). سطح آستانه و مساحت زیرمنحنی مشخصه عملکرد گیرنده اینترلوکین6 به‌ترتیب 20/06 پیکوگرم/میلی‌لیتر و837 /0، دی-دایمر 952/5 نانوگرم/میلی‌لیتر و 0/929 و فیبرینوژن 206/5 میلی­گرم/دسی­ لیتر و 0/768 بود. ویژگی و حساسیت پیش‌بینی شدت کووید-19 اینترلوکین 6 به‌ترتیب 67/44 درصد و 100 درصد، دی-دایمر 60/47 درصد و 97/67 درصد و فیبرینوژن 53/49 درصد و35 /95 درصد بود. اینترلوکین6 و دی-دایمر دارای بالاترین ویژگی و حساسیت برای پیش‌بینی اولیه شدت کووید-19 بودند اما برای فیبرینوژن این میزان به اندازه دو فاکتور دیگر آشکار نبود.نتیجه‌گیری: به‌ترتیب دی- دایمر و اینترلوکین 6 دارای بیشترین تأثیرات و فیبرینوژن کمترین تأثیر را در شدت این بیماری داشتند.

Keywords

• کووید-19
• سارس کروناویروس 2
• اینترلوکین 6
• فیبرینوژن
• محصولات تخریب فیبرین فیبرینوژن