Structural analysis of time in novels and narratives painting (Case study: The novel "Once again the city I loved" by Nader Ebrahimi)

Abstract

تحلیل ساختاری زمان از رویکردهای نوین در زمینه نقد ادبی است که خطّ سیر روایت بر مبنای آن شکل می­گیرد. روایت‌شناسی، علم شناخت شیوه­های گوناگون بیان رویدادها و تحلیل ادبیات روایی از جمله «رمان» می­باشد و نقد روایت‌شناسانه در تحلیل ساختار روایت­های داستانی، بستر مناسبی برای بررسی مؤلّفه­های اصلی متن روایی همچون مفاهیم نظم، تداوم و بسامد فراهم می‌سازد. ژنت (Gérard Genette) با کتاب «گفتمان روایی» خود، با تأکید بر عنصر «زمان روایی»، درخشان‌ترین نظریّه را در باب روایت ارائه داده است. پژوهش حاضر می­کوشد با بررسی رمان «بار دیگر شهری که دوست می­داشتم» اثر نادر ابراهیمی براساس نظریّۀ ژنت، ساختار زمانی در این روایت را با شیوه­ای تحلیلی_استنباطی واکاوی کند و بازتاب مسئله زمان در نگارگری ایرانی را تحلیل و ارزیابی کند. نادر ابراهیمی در رمان مذکور با تغییراتی که در سیر خطّی داستان ایجاد می­کند، شکل داستانی مدرن و نوینی پدید می­آورد و در ترتیب و توالی وقایع داستان در قالب گزینشی تازه و تا حدودی پیچیده، زمانمندی خاصّی را برای جهان داستان خود خلق می­نماید. ابراهیمی این رمان را از پایان، آغاز می­کند و درآن، سه زمان متفاوت (جهش­های زمانی) را شاهد هستیم. ازنظر تداوم، داستان دارای سه نوع شتاب مثبت و منفی و ثابت است و بیشتر بسامدها از نوع مکرّر و بازگو می­باشند.اهداف پژوهش:تحلیل مؤلّفه­های روایت و نقش عنصر زمان براساس نظریّۀ ژنت در رمان «بار دیگر شهری که دوست می­داشتم».درک و نگرشی تازه از کاربرد عنصر «زمان» و ساختار در نگارگری ایرانی.سؤالات پژوهش:چگونه می‌توان با تحلیل ساختاری زمان، رمان «بار دیگر شهری که دوست می داشتم» را تحلیل کرد؟نادرابراهیمی تا چه میزان از شیوه­های زمان روایی درسیر روایت رمان استفاده کرده است؟

Keywords

• story
• time
• novel
• nader ebrahimi
• structural analysis