KUR’ÂN’DA “TAKV”NIN BİREYSEL VE TOPLUMSAL BOYUTU

Abstract

İnsanî ve fıtrî değerlerin aşındığı bir ortamda nâzil olmayabaşlayan Kur’ân ile birlikte muhatap kitle, yeni bir varlık,insan ve toplum tasavvurunu ifade eden bir dil ve üsluplabuluştu. Bu makalede, Kur’ân’da yoğun bir şekildezikredilen “takvâ”, “muttakîn” ve farklı türevlerinin ifadeettikleri anlamların tespit edilmesi, takvânın manalarıarasında “korku” anlamının bulunup bulunmadığı özellikletakvâ ve muttakîn kavramlarının tüm Müslüman bireylerikapsayıp kapsamadığı üzerinde durulmuştur. Ayrıca, takvâdeğerlerinin bireyselliğin yanısıra toplumsal yönünün olupolmadığı ve sosyal hayatın temel değerleri olan adalet,ihsan, dürüstlük, ahitlere bağlı kalmak, aklın ve vicdanınonaylamadığı çirkin söz ve davranışlardan kaçınmakgibi değerlerin takvânın kapsamında yer alıp almadığıirdelenmiştir. Bütün bu analizler yapılırken konunundoğru bir şekilde anlaşılmasındaki öneminden dolayıcahiliye şiiri ve klasik sözlüklerde takvâ ve türevlerininanlamları incelenmiştir. Çalışmamızda klasik ve modernçağda yazılmış tefsirlerle birlikte günümüzde konuylailgili yapılan ilmî çalışmalardan da yararlanılmıştır.Takvâ kelimesinin ve türevlerinin Kur’ân’ın ihtiva ettiğideğerlerin bir kısmını değil, Kur’ân’ın tüm değerlerinikapsadığı sonucuna varılmıştır.